라틴어 문장 검색

Scevola tu cenas apud omnes, te prope nullus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 62:1)
sperare enim aiebat, prope rivum se cenaturum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 9장 2:2)
Et imperator, cui non cuppediae ciborum, ex regio more, sed sub columellis tabernaculi parvis cenaturo, pultis portio parabatur exigua, etiam munifici fastidienda gregario quicquid ad ministeria postulabatur, per contubernia paupertina sui securus egessit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 2장 2:1)
possunt dicere omnes, quid in Thallo despuant, cur nemo audeat cum eo ex eodem catino cenare, eodem poculo bibere.
(아풀레이우스, 변명 42:3)
ne quinquaginta milia nummum denuo profundenda essent nec tecum aut apud te cenandum.
(아풀레이우스, 변명 86:2)
Intuli me eumque accubantum exiguo admodum grabatulo et commodum cenare incipientem invenio:
(아풀레이우스, 변신, 1권 20:20)
Evasi aliquando rancidi senis loquax et famelicum convivium somno, non cibo, gravatus, cenatus solis fabulis et hi cubiculum reversus optatae me quieti reddidi.
(아풀레이우스, 변신, 1권 24:21)
nec enim tam stultus eram tamque vere asinus, ut dulcissimis illis relictis cibis cenarem asperrimum faenum.
(아풀레이우스, 변신, 10권 13:10)
Iam denique cenati e triclinio domini decesseramus, et iamdudum praestolantem cubiculo meo matronam offendimus.
(아풀레이우스, 변신, 10권 20:1)
faciens collegae suo eiusdem loci presbytero apud famosam mulierem nullum secum clericum habens remanere et prandere et cenare ausus est et in una domo dormire, removendum ab officio presbyteri arbitratus sum timens ei deinceps ecclesiam dei committere.
(아우구스티누스, 편지들, 18. (A. D. 402 Epist. LXV) Domino Beatissimo et Venerabiliter Suscipiendo Patri et Consacerdoti Seni Xanthippo Augustinus In Domino salutem 2:8)
id enim est tempus istic cenandi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 3:1)
Ibi tum cenantibus nobis magnus ostrearum numerus Roma missus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VIII 4:1)
Itaque nugantur philosophi cum dicant quod, si perforata esset terra, corpora gravia se sisterent quando ventum esset ad centrum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 340:5)
Nugantur igitur et se frustra conturbant qui praeteritarum rerum satagunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IV. DE VINDICTA 1:8)
Sicut enim loquitur apostolus de pietate, speciem pietates habentes, sed virtutem eius negantes, ita certe inveniuntur nonnulli qui nugantur solenniter, cum prudentes minime sunt:
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVI. DE PRUDENTIA APPARENTE 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION