라틴어 문장 검색

Oculos delectat, demulcet aures, sed mentem inquinat:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 2:27)
Delectant cantica quae epulantem demulceant?
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 6:5)
Sed sic est, ut a vulgo dicitur, canere tibia solitum qui pone eum loquentem staret, et variis modis tum demulcere animum actionemque eius, tum intendere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 12:1)
caudam more atque ritu adulantium canum clementer et blande movet hominisque se corpori adiungit cruraque eius et manus, prope iam exanimati metu, lingua leniter demulcet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 13:1)
ita sermonibus usquequaque amoenissimis demulcebat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, III 2:2)
Ubi eo venit auresque omnium mentesque in utriusque terrae urbibus demulsit, in quaestibus istic et voluptatibus amoribusque hominum fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIX 7:1)
sed demulcentes eum paulum atque laxantes iucundis honestisque sermonum inlectationibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 3:1)
Illic novum edictum promulgavit, populum bellis promissis demulcens, et favorem eorum invectivis in regem et regimen suum prensans.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 8:10)
Atque apud populum plurimum vigent doctrinae aut contentiosae et pugnaces aut speciosae et inanes, quales videlicet assensum aut illaqueant aut demulcent.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:36)
Dedisti, ut opinor, uerba Fortunae dum te illa demulcet, dum te ut delicias suas fouet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:17)
20. Hic incepit adulando demulcere populum
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM77)
Nec tamen oblitus civem cedentibus atrox partibus infremuit;
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:58)
vox desuper ingens infremuit:
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:226)
nube nova linquente domos, Minoia frustra infremuit manus et visu lassatur inani
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 745:1)
"ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, rubet auditor cui frigida mens est criminibus, tacita sudant praecordia culpa, inde ira et lacrimae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I73)

SEARCH

MENU NAVIGATION