라틴어 문장 검색

Hic magna fretus mole, imparibusque lacertis Confisus, gracili jactat convitia vulgo, Et crebro solvit, lepidum caput, ora cachinno.
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 3:6)
Errore ambiguo elusi, et novitate locorum.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 6:1)
Te tamen e mediis, ductor fortissime turmis Exere, tu vitam (si quid mea carmina possunt) Accipies, populique encomia sera futuri, Quem varias edoctum artes, studiisque Minervae Omnibus ornatum Marti Rhedycina furenti Credidit invita, et tanto se jactat alumno.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 7:2)
is sursum brachia jactat Vulneris impatiens, et inanes saevit in auras.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 14:2)
Insuper, in quantum patitur Natura, iugalis Horum quisque sue nature munera iactat:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 4:4)
Preterea dotes natiuas aggerat ipsa Nobilitas generis, Pyroum namque parentem Iactat et in speculo prolis pater ipse resultat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 6:6)
Et jam precipitem pateretur lapsa ruinam, Ni comes occurrens manibus complexa cadentem Sisteret, et blando complexu uirginis artus Confortans, tantos lapsus eluderet, ipsam Mittibus aggrediens uerbis mentisque stuporem Demulcens;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:3)
Has sermonis opes, cultus et sidera uerbi Copia Rethorice iactat iuuenisque loquelam Pingit et in uario presignit uerba colore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 16:2)
Que nullam retinet formam, quam singula mutant In uarias momenta uices, que sidera florum Iactat et in multo letatur gramine rupes, Dum leni Zephirus inspirat singula flatu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:2)
Ictum Ille stupet, tanto dum cassis subsidet ictu, Sed tamen instantis ictus Constancia partem Eludit mucrone suo;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 4:4)
At hujus primi belli turbine sedato circa Nicaeam, capita Turcorum amputata intra urbis moenia jactabant, ad terrendos magistros arcis et custodes murorum.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 54:17)
Turci vero, videntes hujus ingenii instrumentum in detrimento urbis posse praevalere, faculas ardentes cum [0432C] pice et adipe jactant super machinam, et saxeas moles convolvunt a moenibus, si sic aliqua arte ars muro illata destruatur, et inclusi in ea absterreantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 72:4)
Sed frustra omnia jactant aut conantur, quia parietes declives nil ingestum ignis aut lapidis retinebant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 72:5)
Sed nec is Tankradus, ad quem intenditis, hodie manus nostras evadet, nisi vexillum, quod nobis in contumeliam, sibi ad gloriam erexit, a culmine turris jactetis, portasque nobis aperiri faciatis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 18:7)
Christiani vero ad augendum Turcis dolorem, capita Turcorum trans moenia et muros jactaverunt, caetera ferme ducenta hastis et palis infixa in conspectu omnium astantium ad moenia contulerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 124:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION