라틴어 문장 검색

Itaque videndum est, ne non satis sit id, quod apud Platonem est in philosophos dictum, quod in veri investigatione versentur quodque ea, quae plerique vehementer expetant, de quibus inter se digladiari soleant, contemnant et pro nihilo putent, propterea iustos esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:3)
Quam lepide signateque dixerit Favorinus philosophus quid intersit inter Platonis et Lysiae orationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, V 1:1)
Audiamus enim Platonem quasi quendam deum philosophorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 32:1)
At hoc ne philosophi quidem ipsi, qui omnia sicut propria sua esse atque a se possideri volunt, dicere audent, geometriam aut musicam philosophi esse, quia Platonem omnes in illis artibus praestantissimum fuisse fateantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 217:3)
Stoicos 1282, Platonem 346, reliquos philosophos 83120, velut Peripateticos (p. 438 22439 7 443 12444 7, contra quos 417 11418 21 disputatur), Antiochum (414 1926, refellitur 414 1618 415 511), Epicurum (88118 735, refellitur 26.27. 31). non placet hoc Theophrasto 415 12416 15 - non modo beatam vitam efficit sed etiam beatissimam (419 29 422 5 425 21 427 20 439 6;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.229)
Ecce aperte ex his verbis Platonis asseritur morem hunc esse philosophis, ut tam in maximis quam minimis quae agenda sunt divinum invocent auxilium, et pro summo furore atque implacabili amentia id si dimittatur apud eos haberi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:35)
umeris extantem quasi philosophum, ac si diceret Platonem:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 6681)
Romanos 2192022010 282 15 362 16364 19 tres partes 435 2437 5 philosophi plebei (qui a Platone et Socrate et ab ea familia dissident, cf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.180)
num igitur hunc, num Homerum Hesiodum Simo- niden Stesichorum, num quos ante dixi Isocraten Gorgian, num philosophorum principes, Democritum, num Platonem Xenocraten, num postea Zenonem , aut eum, quem vos etiam vidistis Romae, Stoicum coegit in suis studiis senectus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 30:1)
liquet nec inter substantias eum philosophos recepisse, ea profecto ratione qua Plato, inter nullam et aliquam substantiam uJlhún collocavit, quam omnino adhuc informem conceperit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:2)
Id quoque esse a gravissimis viris memoriae mandatum, quod tris libros Plato Philolai Pythagorici et Aristoteles pauculos Speusippi philosophi mercati sunt pretiis fidem non capientibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVII 1:1)
Etsi hoc, inquit, fortasse non poterit sic abire, cum hic assit - me autem dicebat - , tamen audebo te ab hac Academia nova ad veterem illam vocare, in qua, ut dicere Antiochum audiebas, non ii soli numerantur, qui Academici vocantur, Speusippus, Xenocrates, Polemo, Crantor ceterique, sed etiam Peripatetici veteres, quorum princeps Aristoteles, quem excepto Platone haud scio an recte dixerim principem philosophorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 10:2)
Xenocrates, Academiae veteris philosophus 155 11 156 19 15832. Platonis auditor 120 32finis bonorum ab eo constitutus 126 18sqq.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, (NUMERI PAGINAS ET VERSUS INDICANT)508)
XVII. Revolvatur et ille maximus philosophorum Plato, ejusque sequaces, qui testimonio sanctorum Patrum prae caeteris gentium philosophis fidei Christianae accedentes, totius Trinitatis summam post prophetas patenter addiderunt, ubi videlicet mentem quam noun (gr.) vocant, ex Deo natam, atque ipsi coaeternam esse perhibent, id est Filium, quem sapientiam Dei dicimus, ex Deo Patre aeternaliter genitum, qui nec Spiritus sancti personam praetermisisse videntur, cum animam mundi esse astruxerunt tertiam a Deo noun (gr.), personam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 37:1)
De qua quidem anima mundi ea diligenter consideremus quae a Platone dicta sunt, a quo caeteri quoque philosophi quod de anima ipsa dixerint habuisse creduntur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 37:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION