라틴어 문장 검색

Non enim exclusit necessitatem velutilitatem iurandi, sed voluntatem, quasi dicat:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 17:10)
Et ita per hec verba excluditur et removetur quedam supersticio quorum hereticorum, qui dicunthomines non posse iudicare, nec vindictam facere, dicunt corporalem vindictam ad solum Deum pertinere, allegantes pro se verbaDomini dicentes:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 19:3)
Sicut homo mendax in principis comitatu non convenit, sica regno caelorum excludendus erit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 72:2)
Talibus irati eum de lare quo degebat expellere voluerunt et in devia abducere, ne praetereuntis oculos domini tam vilis persona offenderet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:5)
Pro unaquaque mihi viginti denarios tribue, et quotquotsunt, tecum abduces!
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 218:6)
(4) Si forte dicatur, quod ex motu caelesti inhaeret dispositio quaedam inferioribus, sed haec vincitur a qualitatibus materiae et sic excluditur, contra:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 5:1)
Et ideo istae qualitates, per contrarietatem inventam in materia et diversitatem dispositionum materiae saepe excludunt effectus motus caelestis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:7)
ubi dicit Commentator, quod si effectus circuli caelestis minorando humores corpora disponit ad quartanam, sapiens medicus hoc praevidens per calida et humida corpora disponit ad sanguinem et tunc excluso effectu caelesti quartana non inducitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:9)
Propter hoc dicit Ptolemaeus, quod elector non nisi probabiliter et communiter iudicare debet, hoc est per causas superiores communes, quas propriae rerum causae frequentissime excludunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 11:2)
Imitatur igitur mortem qui se a communione carnis hujus abducit, atque illis vinculis solvit, de quibus tibi dicit Dominus per Esaiam:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 3:23)
Saepe etiam solitudines captamus, ne cujus sermo nostris auribus insusurret, et quasi semita quaedam inhaerentem cogitationi animam abducat a vero, atque ab intentione deflectat.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 5:12)
Quod si vita bona, quae animae se a corpore separantis est speculum, et si anima bona quae se elevat atque abducit a corporis contubernio;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 3:13)
Abducamus nos a corporis nexu, relinquamus omnia quaecumque terrena sunt;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 1:11)
ne dives qui te invitaverat, cum excusaveris te, dum es saecularibus occupatus, alios invitet, et tu excludaris.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 2:8)
et cogitatio accedens nova excludit superiorem.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 1장 4:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION