도구

도구

라틴어 문장 검색

Rideat forsitan infidelis lector me in muliercularum laudibus inmorari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 5:6)
Quid agant venti, quas torqueat umbras Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos, Frontonis platani convulsaque marmora clamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I6)
"Quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, vel si consuto vulnere crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III62)
certe modico contentus agebas vernam equitem, conviva ioco mordente facetiis et salibus vehemens intra pomeria natis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX4)
Et ne diutius lectoris desideria moremur, iam Decii et Postumiani sermo palam faciet quae huius colloquii vel origo fuerit vel ordo processerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I(2). 7:2)
Et, ut primum de servis loquamur, iocone an serio putas esse hominum genus quod di inmortales nec cura sua nec providentia dignentur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:3)
Causam vero huius varietatis apud Granium Licinianum libro secundo diligens lector inveniet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 30:1)
Equidem inter omnia quibus eminet laus Maronis hoc assiduus lector ammiror, quia doctissime ius pontificium, tamquam hoc professus, in multa et varia operis sui parte servavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 16:2)
et, ni fallor, inveni, ut iocos veterum ac nobilium virorum edecumatos ex multiiugis libris relatione mutua proferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Plautus quidem ea re clarus fuit, ut post mortem eius comoediae, quae incertae ferebantur, Plautinae tamen esse de iocorum copia noscerentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 11:1)
Cicero autem quantum in ea re valuerit quis ignorat qui vel liberti eius libros quos is de iocis patroni conposuit, quos quidam ipsius putant esse, legere curavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 12:1)
Atque ego, ni longum esset, referrem, in quibus causis, cum nocentissimos reos tueretur, victoriam iocis adeptus sit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 13:1)
ut ecce pro L. Flacco, quem repetundarum reum ioci oportunitate de manifestissimis criminibus exemit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 13:2)
Is iocus in oratione non extat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 13:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION