라틴어 문장 검색

Qui ergo Academici appellamur (an abutimur gloria nominis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 193:2)
' quid est aliud iudicio ac legibus ac maiestate vestra abuti ad quaestum atque ad libidinem nisi hoc modo accusare atque id obicere quod planum facere non modo non possis verum ne coneris quidem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 19장 2:16)
postea quam invenit neminem eorum qui possunt et solent ita neglegens esse coepit ut, eum in mentem veniret ei, resideret, deinde spatiaretur, non numquam etiam puerum vocaret, credo, cui cenam imperaret, prorsus ut vestro consessu et hoc conventu pro summa solitudine abuteretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 21장 2:4)
quamquam in hac causa iudices, T. Anni tribunatu rebusque omnibus pro salute rei publicae gestis ad huius criminis defensionem non abutemur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장 3:1)
Naevius pro spoliis abutatur, ne per te fiat quo minus, quae existimatio P. Quinctium usque ad senectutem produxit, eadem usque ad rogum prosequatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 5:2)
et abutimur verbis propinquis, si opus est vel quod delectat vel quod decet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 27장 3:2)
Gorgias autem avidior est generis eius et his festivitatibus - sic enim ipse censet - insolentius abutitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 52장 3:3)
sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit nec delectatione aliqua allicere lectorem, hominis est intemperanter abutentis et otio et litteris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 6:3)
Accedunt querelae rusticorum, qui auribus meis post longum tempus suo iure abutuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 30 3:1)
Tu quoque, si falsum est temerati crimen amici, Sanguinis atque animae prodige Galle tuae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 942)
prodiga divitias alimentaque mitia tellus suggerit atque epulas sine caede et sanguine praebet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:4)
Si naturam ambitumque adimus stupore dempto et admiratione, si fraternitatis pulchritudinisque verba in nostra cum mundo necessitudine amplius non proferimus, nostri mores erunt illius qui dominatur, consumit vel solum naturalibus opibus abutitur, ac sua commoda proxima continere non valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 16:9)
Eadem est logica quae sexu ad parvulos abutendos inducit, vel ad seniores derelinquendos quippe qui utilitatibus propriis inutiles sint.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 162:2)
Cum quis non discit sistere ad pulchrum percipiendum et aestimandum, non est mirum omnia converti in res quibus uti et abuti minime metuit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 274:3)
satis beatus quisque dextram porrigit laudis rapacem, prodigam pecuniae, cuius sinistra dulce factum nesciat:
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium60)

SEARCH

MENU NAVIGATION