도구

도구

라틴어 문장 검색

"vis una Patris, vis et una est Filii unusque, ab uno lumine splendor satus pleno refulsit claritatis numine."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1123)
"tandem refectis vocibus propheticis aetate nostra conprobata antiquitas coram refulsit ore conspicabili, ne fluctuaret veritas dubia fide, si non pateret teste visu comminus."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1255)
nam viscera limo effigiata premunt animam, contra ille sereno editus adflatu nigrantis carcere cordis aestuat, et sordes arta inter vincla recusat, spiritibus pugnant variis lux atque tenebrae, distantesque animat duplex substantia vires, donec praesidio Christus Deus adsit et omnes virtutum gemmas conponat sede piata, atque, ubi peccatum regnaverat, aurea templi atria constituens texat spectamine morum ornamenta animae, quibus oblectata decoro aeternum solio dives Sapientia regnet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1259)
Dixit, et avertens rosea cervice refulsit, ambrosiaeque comae divinum vertice odorem spiravere, pedes vestis defluxit ad imos, et vera incessu patuit dea.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 26:1)
Restitit Aeneas claraque in luce refulsit, os umerosque deo similis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 34:8)
namque ipsa decoram caesariem nato genetrix lumenque iuventae purpureum et laetos oculis adflarat honores:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 34:9)
] cum mihi se, non ante oculis tam clara, videndam obtulit et pura per noctem in luce refulsit alma parens, confessa deam, qualisque videri caelicolis et quanta solet, dextraque prehensum continuit, roseoque haec insuper addidit ore:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 25:2)
Iam pridem invisus divis et inutilis annos demoror, ex quo me divom pater atque hominum rex fulminis adflavit ventis et contigit igni."
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 27:9)
torquet medios Nox humida cursus, et me saevus equis Oriens adflavit anhelis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 28:13)
maiorque videri, nec mortale sonans, adflata est numine quando iam propiore dei.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 3:8)
Inde ubi venere ad fauces grave olentis Averni, tollunt se celeres, liquidumque per aëra lapsae sedibus optatis geminae super arbore sidunt, discolor unde auri per ramos aura refulsit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 8:10)
Ille, deae donis et tanto laetus honore, expleri nequit atque oculos per singula volvit miraturque interque manus et bracchia versat terribilem cristis galeam flammasque vomentem fatiferumque ensem, loricam ex aere rigentem sanguineam ingentem, qualis cum caerula nubes solis inardescit radiis longeque refulget;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 25:5)
Iamque propinquabant castris murosque subibant, cum procul hos laevo flectentis limite cernunt et galea Euryalum sublustri noctis in umbra prodidit immemorem radiisque adversa refulsit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 12:2)
nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis, illic, sera rubens accendit lumina Vesper.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 8:11)
quorum simul alba nautis stella refulsit, defluit saxis agitatus umor, concidunt venti fugiuntque nubes et minax, quia sic voluere, ponto unda recumbit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 1210)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION