라틴어 문장 검색

"Aegre reprehendas, quod sinas consuescere."
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:16)
nam si primordia rerum commutari aliqua possent ratione revicta, incertum quoque iam constet quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique qua nam sit ratione atque alte terminus haerens, nec totiens possent generatim saecla referre naturam mores victum motusque parentum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 15:12)
ubi iam trepidatur et omnes extremum cupiunt vitae reprehendere vinclum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:3)
nec memori tamen id quimus reprehendere mente;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:7)
An poterunt oculos aures reprehendere, an aures tactus?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 17:9)
an hunc porro tactum sapor arguet oris, an confutabunt nares oculive revincent?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 17:10)
nec porro poterunt ipsi reprehendere sese, aequa fides quoniam debebit semper haberi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 17:15)
inde cadunt vires aliqua ratione revictae, aut pereunt res exustae torrentibus auris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 15:10)
quod nisi respirent venti, [vis] nulla refrenet res neque ab exitio possit reprehendere euntis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:13)
quod vero nos nostris cervicibus inserimus non patimur reprehendi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 9:2)
Maxime, inquit, praedicarem, quanta de Graecis cautus et tamquam aliud agens modo artifici dissimulatione modo professa imitatione transtulerit, ni me maior ammiratio de astrologia totaque philosophia teneret, quam parcus et sobrius operi suo nusquam reprehendendus aspersit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 18:2)
Corrige, in me si quid reprehendis, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 8:2)
cumque ad locum venisset quem reprehenderat, expressit cogitantem, nihil magis ratus magno duci convenire quam pro omnibus cogitare.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 14:2)
adeo et ipse Semproniam reprehendit, non quod saltare sed quod optime scierit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 5:5)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION