라틴어 문장 검색

pubes quin etiam decolor asperis inritata odiis rege sub inpio Hebraeum sitiens fundere sanguinem audet se pelago credere concavo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae21)
transfugit ergo carnifex mucrone districto furens effusa nuper corpora, animasque rimatur novas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae31)
anne fides dubia est tibi sub caligine caeca esse deum, quem tu tacitis rimeris in umbris?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권124)
hoc cum stuperet territus obsessor atri liminis, quem cura pernox manserat servare feralem domum, psallentis audit insuper praedulce carmen martyris, cui vocis instar aemulae conclave reddit concavum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.94)
"non rupta sulcis dissecatis viscera, animam nec intus abditam rimamini, erumpit unde vox profana in principem?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1172)
manere salvam vocis harmoniam probe non posse, inani concavo verba exprimi, quae concrepare ligula moderatrix facit, esto ut resultet spiritus vacuo specu, echo sed extat inde, non oratio.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1410)
maerore attoniti atque oculis rimantibus ibant, inplebantque sinus visceribus laceris.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.39)
"hoc solo sancta ad donaria vultum munere convertens liquido 1 oblectatur odore, sed tamen et niveis tradit Deus ipse columbis pinnatum tenera plumarum veste colubrum rimante ingenio docte internoscere mixtum innocuis avibus;"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1225)
Ast illae diversa metu per litora passim diffugiunt, silvasque et sicubi concava furtim saxa petunt;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 25:9)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
Nec non et Tityon, Terrae omniparentis alumnum, cernere erat, per tota novem cui iubera corpus porrigitur, rostroque immanis voltur obunco immortale iecur tondens fecundaque poenis viscera, rimaturque epulis, habitatque sub alto pectore, nec fibris requies datur ulla renatis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 23:8)
quod cuique repertum rimanti, telum ira facit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 21:13)
tum summa ipsius ab hasta defringit ferrum et partis rimatur apertas, qua vulnus letale ferat;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 27:11)
Iam variae pelagi volucres et quae Asia circum dulcibus in stagnis rimantur prata Caystri, certatim largos umeris infundere rores:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION