도구

도구

라틴어 문장 검색

Nocturnum iter tolerabile videbatur, quia rore et matutino frigore corpora levabantur.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 5장 5:1)
hic, qualis flatu placidum mare matutino horrificans Zephyrus proclivas incitat undas aurora exoriente vagi sub limina solis, quae tarde primum clementi flamine pulsae procedunt, leviterque sonant plangore cachinni, post vento crescente magis magis increbescunt purpureaque procul nantes ab luce refulgent, sic tum vestibuli linquentes regia tecta ad se quisque vago passim pede discedebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 10:2)
Nam dies nova splendescit ab ortu auroram demonstrans, que iam tenebras diuturne calamitatis attenuat iamque aure orientales crebrescunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 25:2)
Est enim tunc Phebe similis, fratrem dyametraliter intuenti de purpureo matutine serenitatis. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:12)
Verum quia naturalis amor diuturnam esse derisionem non patitur, sed, ut sol estivus qui disiectis nebulis matutinis oriens luculenter irradiat, derisione omissa, lucem correctionis effundere mavult, ad dirumpendum vincula ignorantie regum atque principum talium, ad ostendendum genus humanum liberum a iugo ipsorum, cum Propheta sanctissimo me me subsequenter hortabor subsequentia subassummens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:12)
Quorum alteri pro salute patrie mortis tenebras non horruerunt;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:6)
Matutine pater, seu Iane libentius audis, unde homines operum primos vitaeque laboresinstituunt—sic dis placitum—, tu carminis estoprincipium.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장12)
''matutina parum cautos iam frigora mordent', et quae rimosa bene deponuntur in aure.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장31)
"tenebras et facta est nox."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 4:7)
"Ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum laetitia."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 6:4)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
grande sonat metuique iubet Septembris et Austri adventum, nisi se centum lustraverit ovis et xerampelinas veteres donaverit ipsi, ut quidquid subiti et magni discriminis instat in tunicas eat et totum semel expiet annum, hibernum fracta glacie descendet in amnem, ter matutino Tiberi mergetur et ipsis verticibus timidum caput abluet, inde superbi totum regis agrum nuda ac tremibunda cruentis erepet genibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI264)
cuncta nitent, longos erexit ianua ramos et matutinis operatur festa lucernis.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII27)
hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest non radii solis neque lucida tela diei discutiant, sed naturae species ratioque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 7:1)
hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest non radii solis neque lucida tela diei discutiant, sed naturae species ratioque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION