라틴어 문장 검색

Quosdam disertissimos agnoui uiros non respondentes famae suae cum declamarent, in foro maxima omnium admiratione dicentes, simul ad has domesticas exercitationes secesserant desertos ab ingenio suo.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 3, chaper pr 1:1)
quamvis labentis premeret mihi somnus ocellos et mediis caelo Luna ruberet equis, non tamen a vestro potui secedere lusu:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 103)
lex igitur Spartana vetat secedere amantes, et licet in triviis ad latus esse suae, nec timor aut ullast clausae tutela puellae, nec gravis austeri poena cavenda viri.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 145)
cultu peracto vigiliarum, quas alternante mulcedine monachi clericique psalmicines concelebraverant, quisque in diversa secessimus, non procul tamen, utpote ad tertiam praesto futuri, cum sacerdotibus res divina facienda;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 3:13)
qua mecum secedere Neapolim Claudiam meam exhortor.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr12)
cum scias hanc destinationem quietis meae tibi maxime intendere meque non tam in patriam quam ad te secedere.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr16)
"mala nubila, tellus, accipe, secedantque poli:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권60)
ipsae etiam commoto pondere paulum secessere trabes, conclamat territa virgo:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권211)
unde etiam plurimae longitudinis habet dies aestate, sicut et noctes contra in bruma, sole nimirum tunc Lybicas in partes secedente, id est horarum X et VIII;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:13)
Quod dum perficere non posset, quia, etsi pontifex concedere illi, quod petierat, uoluit, non tamen ciues Romani, ut tam longe ab urbe secederet, potuere permittere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 6:1)
Discessere itaque primo Mellitus et Iustus, atque ad partes Galliae secessere, ibi rerum finem exspectare disponentes.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 2:6)
qui secedens ad regem Merciorum uocabulo Uulfheri, emit pretio ab eo sedem Lundoniae ciuitatis, eiusque episcopus usque ad uitae suae terminum mansit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:8)
ideoque bello petitus, ac regno priuatus ab illo, secessit ad regem Orientalium Anglorum, cui nomen erat Anna;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII.11)
Illo enim saepius secretae orationis et silentii causa secedere consuerat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVI. 1:2)
Erant ibidem eo tempore multi nobilium simul et mediocrium de gente Anglorum, qui tempore Finani et Colmani episcoporum, relicta insula patria, uel diuinae lectionis, uel continentioris uitae gratia illo secesserant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVII.6)

SEARCH

MENU NAVIGATION