라틴어 문장 검색

Stipendium, ut minus aequo, praesertim fide imminuta, illos edocuit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.45)
Haec adeo salutaria monita eo gratiora tam civibus quam militibus esse debebant, quod stipendii nil sese accepturum autumavit Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.48)
Quibus in literis petebant, ut stipendium, sibi jam diu debitum, e vestigio penderetur;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.16)
utque stipendium in posterum omnibus, qui nomina profiteri perseverarent, salvum praestaretur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM TERTIUM.17)
- Bello confecto, novoe, propter militum stipendia, turbae eaecitantur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.5)
Civitates, autem, militibus fortibus, qui martia ob patriam pugnando vulnera passi, stipendia tam merito debita persolvere nequibant:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.30)
et, Christi anno millesimo septingentesimo sexagesimo secundo, tribunus, apud Lusitanos stipendia meruit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.66)
Itaque et imperator ipse veneratus est pactusque victoriam templa promisit et reddidit, plane quasi stipendium commilitonibus dis.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM LATINUM 4:4)
Tum primum hiematum sub pellibus, taxata stipendio hiberna, adactus miles sua sponte iure iurando ne nisi capta urbe remearet.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CUM ETRUSCIS FALISCIS VEIENTIBUS FIDENATIBUS 8:2)
Cimbri, Teutoni atque Tigurini ab extremis Galliae profugi, cum terras eorum inundasset Oceanus, novas sedes toto orbe quaerebant, exclusique et Gallia et Hispania cum in Italiam demigrarent, misere legatos in castra Silani, inde ad senatum, petentes ut Martius populus aliquid sibi terrae daret quasi stipendium, ceterum ut vellet manibus
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 1:1)
ceteris autem ut praetexta tantum uterentur indultum, sed usque ad eos quorum parentes equo stipendia iusta meruissent:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 12:1)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)
Martius vero Maius Quintilis et October dies tricenos singulos possidebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 7:1)
Post hoc imitatus Aegyptios solos divinarum rerum omnium conscios ad numerum solis, qui diebus tricenis sexaginta quinque et quadrante cursum conficit, annum dirigere contendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 3:3)
sed neque mensi Februario addidit diem, ne deum inferum religio inmutaretur, et Martio Maio Quintili Octobri servavit pristinum statum, quod satis pleno erant numero, id est dierum singulorum tricenorumque.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION