라틴어 문장 검색

verum ab homine alienum esse non reor pro insufficiente supplemento Deum exorare quandoque. 5.
(단테 알리기에리, Epistolae 62:2)
4. Nec reor, amici nomen assumens, ut nonnulli forsitan obiectarent, reatum presumptionis incurrere, cum non minus dispares connectantur quam pares amicitie sacramento.
(단테 알리기에리, Epistolae 92:1)
7. Nec dubitandum reor modo in eo quod diximus ‘temporum’, sed potius opinamur tenendum:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 69:1)
Non equidem insector delendaue carmina Liuiesse reor, memini quae plagosum mihi paruo Orbilium dictare;
(호라티우스의 두번째 편지, 130)
' 'non isto vivimus illic,quo tu rere, modo;
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장51)
an tu reris eum occisa insanisse parenteac non ante malis dementem actum Furiis quam in matris iugulo ferrum tepefecit acutum?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장87)
"Adulterium certe sine duobus committi non potest et esse credibilius reor noxiam ream negare de scelere, quam innocentem iuvenem confiteri."
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 6:11)
Hinc reor dixisse et apostolum
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 4:5)
Verum quid ago medens dolori, quem iam reor et tempore et ratione sedatum, ac non potius replico tibi vicinas regum miserias et nostri temporis calamitates, ut non tam plangendus sit, qui hac luce caruerit, quam congratulandum ei, quod de tantis malis evaserit?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:1)
"sin autem contemptus, quod et magis reor, ego verba perdiderim, tu itineris longitudinem."
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 1:31)
Iam enim propitio domino stivam tenes, iam in tectum atque solarium eum Petro apostolo conscendisti, qui esuriens in Iudaeis Cornelii saturatur fide et famem incredulitatis eorum gentium conversione restinguit atque in vase evangeliorum quadrangulo, quod de caelo descendit ad terras, docetur et discit omnes homines posse salvari.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 2:2)
elemento gratulor, et te exultare reor.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV32)
Atque ille per media hostium tela incolumis religionis auxilio redivit propitiosque deos renuntiavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 16:2)
Saevitum in urbes urbemque urbium Caralim, ut gens contumax vilisque mortis saltem desiderio patrii soli doma-retur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 35:3)
Contentus his (non enim provinciae, sed nomini studebatur) cum maiore quam prius praeda revectus est, ipso quoque Oceano tranquillo magis et propitio, quasi inparem ei se fateretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION