라틴어 문장 검색

Sed [et] quoque ipse diabolus similis esse latroni asseritur suum viatori securum spondenti ducatum, qui praemio ducatus accepto ipsum ad loca hostium deducit ductumque relinquit ac cum ipsis hostibus spolia sortitur et praedam.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 18:10)
Sed si loci opportunitas et rei non speratus eventus ad carnis opera mulieris te repraesentatione compellat, statim voluptatem viriliter compescere cura et opportunitatis instantis loca dimittere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 21:5)
Ventris etiam mulier in tanto manet obsequio quia nulli rei mulier erubesceret assentire, si fuerit de splendido cibo secura, nec tanta sibi posset esse copia cibi, si appetitus eam inquietat edendi, quod unquam speret se posse plenarie saturari vel quod in mensa petat habere sodalem, sed in cibi assumptione occulta quaerit semper et nimis latentia loca et extra ordinem libenter solet assumere cibum.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 33:1)
' Non ergo speres de quacunque mulieris sponsione gaudere, nisi rei primitus sis perceptione securus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 34:6)
Tum laetos sperare dies licet, arva fatentur aestantem, et large diffuso lumine rident.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:13)
Nulla tacet secreta poli mirabile vitrum Quin varios coeli vultus et tempora prodit, Ante refert, quando tenui velamine tutus Incedes, quando sperabis frigidus ignem.
(JOSEPHUS ADDISON, BAROMETRI DESCRIPTIO 1:25)
Nec istud tibi ingratum fore speramus Gulielmum nostrum tot laudis suae praecones habuisse;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 4:4)
Praecipitat gravis, et bellum sperantibus infert.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 11:1)
Ecce ego et tu, et spero quod tertius inter nos Christus sit.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:22)
qui cum nihil habeant, nihil possideant, profecto nihil commodi temporalis ab eis vel adipisci poterit quis vel sperare.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:7)
Verum quod ipse vir magnarum opum nihil pro his mercedis a rege speraverit, hinc advertere perspicuum est, quod omnes delicias divitias que civitatis pronius offerenti, nihil suscipere acquievit, suis volens esse contentus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:3)
Nihilominus et illorum, qui secundum speratae utilitatis modum, quantitatem amicitiae metiuntur.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:13)
"Dens putridus, inquit, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiae" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:14)
Hi sic amicos sicut boves suos diligunt, ex quibus aliquid commodi se sperant esse capturos;
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:5)
omnes se regiae indignationis spondent ultores;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION