라틴어 문장 검색

venisti, magister, in manus meas (nec exulto tantum, verum insulto), venisti, et quidem talis, qualem abhinc longo iamdiu tempore desideria nostra praestolabantur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 3:2)
"- et nostro iamdudum in funere reges insultant tenebris gemitusque odere paternos, hisne etiam funestus ego?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권18)
it tamen et medica firmat vestigia virga, tum steriles luci possessaque manibus arva et ferrugineum nemus adstupet, ipsaque Tellus miratur patuisse retro, nec livida tabes invidiae functis quamquam et iam lumine cassis defuit, unus ibi ante alios, cui laeva voluntas semper et ad superos - hinc et gravis exitus aevi - insultare malis rebusque aegrescere laetis,
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권7)
clusis ipse insultare Pelasgis tendit et abscisos sociorum ostendere voltus, interea reducem murorum e culmine Grai Thiodamanta vident nec iam erumpentia celant gaudia, ut exsertos enses et caede recenti arma rubere notant, novus adsilit aethera magnum clamor, et e summo pendent cupida agmina vallo noscere quisque suos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권201)
simul insultans gressuque manuque molibus obstantes cuneos tabulataque saevus restruit 2:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권397)
Sed in eiusmodi enim, si utique, inrisui iudicandum est, non gladiis et ignibus et crucibus et bestiis, de qua iniquitate saevitiae non modo caecum hoc vulgus exsultat et insultat, sed et quidam vestrum, quibus favor vulgi de iniquitate captatur, gloriantur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 49장 4:1)
Item praesides persecutores dominici nominis saevioribus quam ipsi flammis saevierunt insultantes contra Christianos liquescentes?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 30장 1:10)
et tamen delectatione ligatus sit, sed ligatum se uehementer ingemiscat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 10:20)
audio subitum post terga sonitum inmanissimi fletus ac miserrimi, simul et cachinnum crepitantem quasi uulgi indocti captis hostibus insultantis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 2:1)
quippe impune se insultaturos, non credi militi arma, rem ad ultimum seditionis erupturam, finemque venisse Romano imperio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 502:1)
iam alterum exercitum victorem in urbem rediturum, sibi ultro per contumelias hostem insultare;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 686:2)
ingemuistis modo voce huius audita.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 548:1)
quod ubi Romam est nuntiatum, maestitiam omnibus, senatui curam metumque iniecit, ne tum vero sustineri nec in urbe seditio nec in castris posset et tribuni plebis velut ab se victae rei publicae insultarent, cum repente quibus census equester erat, equi publici non erant adsignati, concilio inter sese habito senatum adeunt factaque dicendi potestate equis se suis stipendia facturos promittunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 79:1)
his sermonibus tota in se averterat castra, et cum omnibus locis posceretur pugna, sustinere inquit, M. Furi, non possumus impetum militum, et hostis, cuius animos cunctando auximus, iam minime toleranda superbia insultat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 247:1)
diu cunctantem Crispinum perpulere turmales ne impune insultare Campanum pateretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 280:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION