라틴어 문장 검색

non est hoc timor, sed naturalis adfectio inexpugnabilis rationi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 4:4)
ponere tamen illam solemus ad demonstrandam animi hilarem adfectionem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 59 1:4)
Inrationalis pars animi duas habet partes, alteram animosam, ambitiosam, inpotentem, positam in adfectionibus, alteram humilem, languidam, voluptatibus deditam;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 8:1)
Ut scias per se expetendam esse grati animi adfectionem, per se fugienda res est ingratum esse, quoniam nihil aeque concordiam humani generis dissociat ac distrahit quam hoc vitium.
(세네카, 행복론, Liber IV 83:1)
parum est illi capere patriam, nisi verterit, nisi Allobrogum in illam cohortes immiserit et trans Alpes accitus hostis vetera et ingenita odia satiaverit ac diu debitas inferias Gallicis bustis duces Romanos persolverit.
(세네카, 행복론, Liber V 92:4)
quod restat, deum precamur ut aevi metis secundum vota promotis bonorum amicitias indefessim expetas capias referas sequaturque te adfectio quam relinquis, et initiatae per te ubicumque gratiae longum tibi redhibeantur quam fundamenta tam culmina, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Constantio suo salutem 4:1)
namque virtutes artium istarum saeculis potius priscis saeculorum rector ingenuit, quae per aetatem mundi iam senescentis lassatis veluti seminibus emedullatae parum aliquid hoc tempore in quibuscumque, atque id in paucis, mirandum ac memorabile ostentant.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Namatio suo salutem. 3:3)
Exinde in traduces linguarum et aurium serpit, et ita modici seminis vitium cetera rumoris obscurat, ut nemo recogitet, ne primum illud os mendacium seminaverit, quod saepe fit aut ingenio aemulationis aut arbitrio suspicionis aut non nova sed ingenita quibusdam mentiendi voluptate.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 12:1)
Sed et quod fratres nos vocamus, non alias, opinor, insaniunt quam quod apud ipsos omne sanguinis nomen de affectione simulatum est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 7:5)
spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena ortum, ferre indignitatem non potuit oblitaque ingenitae erga patriam caritatis, dummodo virum honoratum videret, consilium migrandi ab Tarquiniis cepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 363:1)
siccitate eo anno plurimum laboratum est, nec caelestes modo defuerunt aquae sed terra quoque ingenito umore egens vix ad perennes suffecit amnes defectus alibi aquarum circa torridos fontes rivosque stragem siti pecorum dedit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 324:1)
me quidem cum ingenita caritas liberum tum specimen istud virtutis deceptum vana imagine decoris in te movet;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 95:1)
quod ubi est Capuam nuntiatum, evicit miseratio iusta sociorum superbiam ingenitam Campanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 79:1)
ceteri montibus se tenebant, et ne in metu quidem feritatis ingenitae obliti saeviunt in praedam quae Mutinae parta erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 198:1)
Spiritum sanctum nec genitum nec ingenitum fides certa declarat, quia, si dixerimus ingenitum, duos patres affirmare videbimur;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION