라틴어 문장 검색

Similiter si dicamus in Patrem esse Filium, videlicet sui ipsius, tale est ac si dicamus divinam potentiam seipsam genuisse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:2)
Diversa autem proprietate sunt aes, et aereum sigillum, unde non est consequens ut si aereum sigillum sit ex aere, ideo aliud sit ex seipso.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:5)
Qui putat ejus potentiae Deum esse, ut seipsum genuerit, eo plus errat quod non solum Deus ita non est, sed nec spiritualis creatura, nec corporalis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:9)
Nulla enim res omnino est, quae seipsam gignat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:10)
Ipse etenim Omnipotens est sapiens sive benignus et e contrario, sed non ipse Pater est Filius, scilicet sui, vel est Spiritus sanctus, cum ipse videlicet Pater non procedat ex Patre, hoc est ex seipso, vel Filio, sicut et Spiritus ex Patre procedit sive Filio;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:15)
non enim quemadmodum bonus Dei affectus ex potentia ejus et sapientia, ut dictum est, procedit, ita potentia ipsa sive sapientia ex seipsis procedere possunt, quod esset Patrem vel Filium esse Spiritum sanctum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:16)
Quamvis etiam possit intelligi, ut omnino prohibeatur homo ex seipso verbis aliquid supplere.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 53:5)
Ubi quidem cum praemiserit Spiritum sanctum a Patre et Filio esse atque subjunxerit, procedens, manifeste docuit eum ab utroque procedere, sicut et esse retulerit, praesertim cum non aliter a Patre Spiritus esse habeat quam procedendo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:4)
De utroque autem procedere sic docetur, quia ipse Filius ait de Patre procedit, et discipulis suis insufflavit, et ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:39)
Mentem quidem ex Deo, hoc est Filium ex Patre, et animam ex mente, hoc est Spiritum ex Filio, ubi et utram natam esse insinuat, cum utrique Patrem assignat, Deum quidem menti, et rursum mentem ipsam animae.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:9)
Sit processio animae secundum effectum temporalem, utramque spiritus processionem, tam secundum efficaciam scilicet, quam secundum effectum a sanctis Patribus distinctam esse cognovimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 59:17)
Ipse autem Augustinus utrumque processionis modum diligenter distinguit, cum eum procedere perhibet, tam secundum hoc quod datur, quam secundum hoc quod dabilis est. Unde lib. V De Trin.:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 60:1)
Donum tamen Patris quantum ad Filium, vel Filii quantum ad Patrem nequaquam dicendum esse arbitror Spiritum, quia nequaquam dari ei potest, cui abesse non potest, hoc est cui necessario inest, qui necessario utriusque est Spiritus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:26)
Facile quippe est ex similibus similia conjici, et quo quisque alteri similior, facilius ex seipso ad ejus notitiam pertingere valet, cui est ipse per naturam vicinior.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 2:5)
Hominem autem, quamvis rationalis sit, nequaquam suo regimini sufficere constat, cum seipsum quomodo vult in hujus vitae pelago regere non valet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION