도구

도구

라틴어 문장 검색

coniugium pactaeque exspectat tempora taedae quamque virum putat esse, virum fore credit Ianthe;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 61:3)
Coniugio, quod fecit, adest dea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 35:1)
Atque ita "quis deus hunc formosis" inquit "iniquus perdere vult caraeque iubet discrimine vitae coniugium petere hoc?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 58:2)
coniugium crudele meum est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 58:10)
Quod si felicior essem, nec mihi coniugium fata importuna negarent, unus eras, cum quo sociare cubilia vellem."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 58:24)
Illo genitore creatis, qui vocat auroram caeloque novissimus exit, (cura mihi pax est) pacis mihi cura tenendae coniugiique fuit, fratri fera bella placebant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 37:4)
Inde fides dextraeque datae, thalamoque receptus coniugii dotem sociorum corpora poscit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 36:3)
Animalia condocefacta, alienorum generum coniugium nec non alii pristini usus atque universaliter probati his in considerationibus includi possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 174:5)
nec terrestre deam decuit mortalis obire coniugium, nec caelicolam descendere ephebum virginis ad vitium furtivoque igne calere, sed venus augusto de sanguine femina vili privatoque viro vetitum per dedecus haesit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권67)
Foedera coniugii celebrabant auspice coetu forte Galilei;
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Ex aqua vinum1)
Hegio his est cognatus proximus, Affinis nobis, pauper:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 8105)
spero consuetudine et Coniugio liberali devinctum Chreme Dein facile ex illis sese emersurum malis.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 348)
Quam iniqui sunt patres in omnes adolescentes iudices, Qui aequum esse censent nos iam a pueris ilico nasci senes, Neque illarum affines esse rerum quas fert adolescentia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 12)
Immo et gener et affines placent.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 1174)
Tum autem ex amicis inimici ut sint nobis affines facis;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 127)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION