라틴어 문장 검색

Probitas sola quemque dignum facit amore.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 24:7)
' Praeterea cum uxore sine crimine libidinem superamus et incentiva luxuriae absque animae macula removemus, prolemque legitimam ex uxore cognoscimus, quae nobis viventibus et morientibus digna solatia praestat, et in ea Deus ex nobis sibi poterit agnoscere fructum.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 20:10)
Nam, si amor iustus vellet moderator haberi, id solum ad amandum cogeret amatores, quod statim vel post dignos labores eos mutua vice diligeret;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 47:3)
Nec istud tibi ingratum fore speramus Gulielmum nostrum tot laudis suae praecones habuisse;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 4:4)
nec ingrate accipiamus locum, tempus et otium.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:26)
Haud ingrate hanc tuam pro me accipio sollicitudinem;
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:17)
Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere, qui necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita, vel illicitur vel impellitur.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:40)
de qua dicere supersedeo, cum nec amicitiae nomine digna, ut superius diximus, habeatur.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:4)
Quod si admittimus, quam multos omni amore dignissimos excludemus;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:6)
Nam duas earum, quas proposuit Galterus, nec mentione dignas existimavi.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:14)
Sed quia utrique adsumus, promissi tui non immemores, otio huic non simus ingrati.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:7)
Rex David amicitiam quam Naas regi filiorum Amon exhibuerat, cum filio eius Hanon misericorditer obtulisset, ille superbus et ingratus amico contumeliam adiecit contemptui.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:26)
XVI, 23), cernens suum quod contra illud dederat, non mancipatum effectui, dignum proditori finem, laqueo suspensus promeruit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:30)
Quod si non ei amicitia, sed natura praescriberet, nec ita virtuosum, nec ita laude dignum iudicarem.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 1:34)
Digni autem sunt amicitia, quibus in ipsis causa est, cur diligantur.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION