라틴어 문장 검색

quod tunc per totum concrescunt aeëra nubes, undique uti tenebras omnis Acherunta reamur liquisse et magnas caeli complesse cavernas, AEusque adeo tetra nimborum nocte coorta inpendent atrae formidinis ora superne,AE cum commoliri tempestas fulmina coeptat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 9:4)
et in primis terram fac ut esse rearis supter item ut supera ventosis undique plenam speluncis multosque lacus multasque lucunas in gremio gerere et rupes deruptaque saxa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:2)
proinde licet quamvis caelum terramque reantur incorrupta fore aeternae mandata saluti:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 19:8)
ianua ne pote eis Orci regionibus esse credatur, post hinc animas Acheruntis in oras ducere forte deos manis inferne reamur, naribus alipedes ut cervi saepe putantur ducere de latebris serpentia saecla ferarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:8)
denique cera lique fit in eius posta vapore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:3)
et, ut liqueat secundo Punico bello celebre nomen huius piscis fuisse, accipite ut meminerit eius Plautus in fabula quae inscribitur Baccharia ex persona parasiti:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 1:2)
Quid Virgilio contulerit Homerus, hinc maxime liquet quod, ubi rerum necessitas exegit a Marone dispositionem inchoandi belli, quam non habuit Homerus (quippe qui Achillis iram exordium sibi fecerit, quae decimo demum belli anno contigit), laboravit ad rei novae partum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 1:1)
Addemus praeterea hoc iocunditatis gratia, et ut liqueat Virgilium vestrum undique veterum sibi ornamenta traxisse, unde hoc dixerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 17:2)
— Camposque liquentes.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 45:1)
Maturate fugam quid sit, parum mihi liquet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 7:2)
Quod ut omnibus liqueat, paulo altius mihi causa repetenda est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 13:3)
Nasci autem in eunuchis et in feminis ex pari frigore parem paene inportuni humoris abundantiam etiam hinc liquet, quod utrumque corpus saepe pinguescit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 14:1)
Cunctaque iussuri, primum hoc decernite, Patres, Quod regnis populisque liquet, nos esse senatum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:11)
miseroque liquebat, Scire parum superos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:6)
Cui fas implere parentem, Quid rear esse nefas?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 4:48)

SEARCH

MENU NAVIGATION