라틴어 문장 검색

"Piget dicere, quot cotidie virgines ruant, quantas de suo gremio mater perdat ecclesia, supra quot sidera superbus inimicus ponat thronum suum, quot petras excavet et habitet coluber in foraminibus earum."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:34)
Tunc centum quadraginta quattuor milia in conspectu throni et seniorum tenebunt citharas et cantabunt canticum novum et nemo poterit scire canticum illud, nisi numerus definitus:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 27:24)
PLURES anni sunt, quod super dormitione Blesillae Paulam, venerabilem feminam, recenti adhuc vulnere consolatus sum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 1:1)
Ille sacro crine venerabilis est, vinum et siceram non bibit, adhuc parvulus cum Deo sermocinatur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:12)
Huius armcitiis fruita est Paula venerabilis, in huius nutrita cubiculo Eustochium, virginitatis decus, ut facilis aestimatio sit, qualis magistra, ubi tales discipulae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 5:5)
Haec tibi, Marcella venerabilis, et haec tibi.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 14:2)
tam venerabile erat praecedere quattuor annis, primaque par adeo sacrae lanugo senectae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII21)
separat hoc nos a grege mutorum, atque ideo venerabile soli sortiti ingenium divinorumque capaces atque exercendis pariendisque artibus apti sensum a caelesti demissum traximus arce, cuius egent prona et terram spectantia.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV54)
Vates iste venerabilis varie modo verba modo sensus figurando multum Latinitati leporis adiecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 2:2)
Quam enim harum dixerim minus esse venerabilem?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 5:4)
Servius his dictis venerabiliter adsensus obticuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XI. 10:1)
Sciatis nos intuitu Dei et pro salute anime nostre et omnium antecessorum et heredum nostrorum ad honorem Dei et exaltacionem sancte Ecclesie, et emendacionem regi nostri, per consilium venerabilium patrum nostrorum, Stephani Cantuariensis archiepsicopi, tocius Anglie primatis et sancte Romane ecclesie cardinalis, Henrici Dublinensis archiepiscopi, Willelmi Londoniensis, Petri Wintoniensis, Joscelini Bathoniensis et Glastoniensis, Hugonis Lincolniensis, Walteri Wygorniensis, Willelmi Coventriensis, et Benedicti Roffensis, episcoporum;
(Magna Carta 2:2)
Docuit populos venerabilis ordo, Non Magni partes, sed Magnum in partibus esse.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:7)
Qualis erat populi facies clamorque faventis, Olim cum iuvenis primique aetate triumphi Post domitas gentes, quas torrens ambit Iberus, Et quaecumque fugax Sertorius impulit arma, Vespere pacato, pura venerabilis aeque Quam currus ornante toga, plaudente senatu, Sedit adhuc Romanus eques.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:4)
Sed cuncta revolvens Vitae fata meae, semper venerabilis illa Orbis parte fui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 3:57)

SEARCH

MENU NAVIGATION