도구

도구

라틴어 문장 검색

Cui si sequentem adgregavero, nascetur mihi duodenaria forma, quae fit ex quater tribus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod ex inparibus quadrati, ex paribus parte altera longiores fiant 4:13)
VIIII vero si inter utrosque terminos ponam, ut sint v viiij xlv, fit armonica medietas, ut qua summa maximus numerus parvissimum praecedit, eadem maior differentia minorem differentiam vincat.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quemadmodum constitutis altrinsecus duobus terminis arithmetica, geometrica et armonica inter eos medietas alternetur: in quo de eorum generationibus 4:5)
Recte, inquit, aestimas, sed qui conclusioni accedere durum putat aequum est uel falsum aliquid praecessisse demonstret uel collocationem propositionum non esse efficacem necessariae conclusionis ostendat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:1)
alioquin concessis praecedentibus nihil prorsus est quod de inlatione causetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:2)
Sed non idcirco quisque sedet quoniam uera est opinio, sed haec potius uera est quoniam quempiam sedere praecessit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:3)
Praecedit tamen excitans
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 30:1)
ergo virtus caeli non facit durationem aeternam, ergo caelum non est aeternum, ergo nec totus mundus, cum mundus non praecedat caelum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 4:3)
Item, Deus praecedit mundum secundum naturam, in Deo autem idem est natura et duratio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:1)
ergo Deus praecedit mundum secundum durationem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:2)
infinito autem nihil potest esse maius, ergo totum tempus quod praecessit non est infinitum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 7:3)
quia, si generatio esset aeterna, tunc hoc individuum hominis praecederet aliud, et illud aliud, et sic in infinitum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 8:3)
Item, si mundus esset aeternus, tunc motus infinitus esset pertransitus et infinitum tempus, quia, si mundus esset aeternus, tunc tempus praecedens hoc instans esset infinitum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 11:1)
cum igitur nihil in duratione potest praecedere illud quod est aeternum, igitur effectus potest esse coaeternus suae causae;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:4)
ergo mundus est aeternus, quia quae generantur et corrumpuntur sunt partes mundi quae non possunt praecedere mundum in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 24:5)
quia, si non, tunc ipsum praecessisset alius motus, per quem facta esset sufficientia in causis suis, cum prius non esset, ergo ipse esset primus et non-primus, quod est impossibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION