라틴어 문장 검색

Qui enim vindictam vultfacere vel cum alio pugnare, cum adversarii dampno et sui custodia hocdebet peragere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:10)
Deliquisti etenim vel peccasti permittendo te a tribushostibus tuis superari animamque tuam caprivari, videlicet a carne et amundo et a dyabolo, qui sunt tres hostes tui et totius humani generis inimici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:4)
Itaque, si vindictam facere desideras, ad judicem jurisdictionem vel imperiumhabentem recurras, qui justitia mediante adversarios tuos debita cohercionepunire non tardabit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:24)
Possibilitas verotua non est, computatione facta, æqualis adversariorum tuorum potentiæsive possibilitati, ut supra notavimus, immo est valde minor, ita quodnon potes vindictam facere sine periculo ac destructione tuæ personæ.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:14)
Inimici namque mei cum magno excessu ac scelereprædicta hæc facientes omne periculum contempserunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 246:4)
Nam, licet inimici tui talia facientes graviter peccaverunt, tu vindictamcum excessu faciendo non esses a peccato immunis;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 247:6)
"Est unade adversitatibus hujus seculi gravioribus homini libero, quando necessitatecogitur, ut sibi subveniat, requirere inimicum;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 254:8)
et hoc ideo quia gravioresinsidias antiqui adversarii tunc subimus, quando ejus bona suscipimus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 254:9)
Si adversarii tui, te velle reconciliationem, crederent, cum magna devotione illam a te postularent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:2)
Plus etiam dicotibi quia, etsi adversarii tui non inciperent petere reconciliationem, nihilominus deberes tu illius reconciliationis facere inceptionem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:5)
" Consulo itaque tibi, ut te corrigas atque, me temptare verba pacis, permittas, et si id, quoddixi, bono animo facere volunt adversarii, illos ad tua præceptasuscipias.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 294:5)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
" Si enim prohibuit, dari potestatem super se filio fratri et amico, multo fortius prohibuit cuilibet, ne alicui inimico super se potestatemconcedat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:10)
Prædictis auditis, illi tres adversarii unanimiter responderuntdicentes:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:11)
Et sic de consensu omnium missi fueruntnuntii sapientes pro adversariis prædictis, qui illis dixerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 302:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION