도구

도구

라틴어 문장 검색

sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 41:1)
Postea tuus ille Poenulus - scis enim Citieos, clientes tuos, e Phoenica profectos - , homo igitur acutus, causam non optinens repugnante natura verba versare coepit et primum rebus iis, quas nos bonas ducimus, concessit, ut haberentur aestimabiles et ad naturam accommodatae, faterique coepit sapienti, hoc est summe beato, commodius tamen esse si ea quoque habeat, quae bona non audet appellare, naturae accommodata esse concedit, negatque Platonem, si sapiens non sit, eadem esse in causa, qua tyrannum Dionysium;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 76:1)
quid enim est tam repugnans quam eundem dicere, quod honestum sit, solum id bonum esse, qui dicat appetitionem rerum ad vivendum accommodatarum natura profectam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 106:2)
nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 103:4)
quid sequatur, quid repugnet, vident.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 111:15)
nam de vita beata nihil repugno, quam tu ne in deo quidem esse censes nisi plane otio langueat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 67:3)
neque enim attinet naturae repugnare nec quicquam sequi, quod assequi non queas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 142:3)
Ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, ideo quia nihil decet invita Minerva, ut aiunt, id est adversante et repugnante natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 142:4)
sed cum sit is, qui id solum bonum iudicet, quod honestum sit, quae autem huic repugnent specie quadam utilitatis, eorum neque accessione meliorem vitam fieri nec decessione peiorem, non videtur debuisse eius modi deliberationem introducere, in qua, quod utile videretur, cum eo, quod honestum est, compararetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 15:2)
cum virtute congruere semper, cetera autem, quae secundum naturam essent, ita legere, si ea virtuti non repugnarent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 16:2)
Nam sibi ut quisque malit, quod ad usum vitae pertineat, quam alteri acquirere, concessum est non repugnante natura, illud natura non patitur, ut aliorum spoliis nostras facultates, copias, opes augeamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 27:2)
sed ea nulla erat repugnante honestate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 59:3)
Ut enim, quod turpe est, id, quamvis occultetur, tamen honestum fieri nullo modo potest, sic, quod honestum non est, id utile ut sit, effici non potest adversante et repugnante natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 99:2)
Atque illud etiam (O stultum hominem, dixerit quispiam, et repugnantem utilitati suae!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 129:5)
Quem ad modum igitur, si quando ea, quae videtur utilitas, honestati repugnat, diiudicanda res sit, satis est supra disputatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 155:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION