도구

도구

라틴어 문장 검색

sed si alias vita eorum mores que placuerint, agendum cum eis summopere est, ut sanati ad amicitiam habeantur idonei;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:22)
At cum stulto diu servare amicitiam quis non credat impossibile?
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:33)
Et nos te vidimus, si non fallimur, cum iracundissimo homine summa religione colere amicitiam;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:35)
Sunt quidam ex naturali conspersione iracundi, qui tamen ita hanc comprimere et temperare soliti sunt passionem, ut in quinque quibus, teste Scriptura, amicitia dissolvitur atque corrumpitur, numquam prosiliant;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:38)
Tales si forte in amicitiam receperimus, patienter tolerandi sunt, et cum nobis constet de affectu certitudo, si quis fuerit vel sermonis vel actionis excessus, amico id indulgendum;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:40)
Homo certe ille mihi carissimus est, et semel a me receptus in amicitiam, a me poterit numquam non amari.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:51)
illa nobis quinque, quibus amicitia sic laeditur ut dissolvatur, velim nobis enuclees, ut eos, qui nullo modo eligendi sunt in amicos, cavere possimus.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:58)
qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:3)
si a te in aliqua sententia vel disputatione dissenserit, non his amicitiam aestimes dissolvendam.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:11)
Diligentius proinde haec quinque consideremus, ne nos eis amicitiae vinculis constringamus;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:14)
Qui conviciatur autem amico, dissolvit amicitiam.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 1:1)
At superbia quid minus ferendum, quae solum id quo tactae amicitiae subveniendum foret, humilitatis et confessionis excludit remedium, reddens hominem audacem ad iniuriam, tumidum ad correctionem.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:5)
Ultimum illud quod dissolvitur amicitia, plaga dolosa est, quae non est aliud quam occulta detractio.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:13)
nec donec sanetur, ad amicitiam eligendus.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:18)
Semei fugientem a facie Absalon sanctum David conviciis impetens, inter haereditaria verba, quae pater filio moriens delegavit, auctoritate Spiritus Sancti decernitur occidendus (III Reg.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION