라틴어 문장 검색

errant in montibus una, antra simul subeunt;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 42:5)
Qui nunc, ut memorant, silvestribus abditus antris saxa moves gemitu Laertiadaeque precaris quae meruit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 7:3)
Nempe ille inmitis et ipsis horrendus silvis et visus ab hospite nullo impune et magni cum dis contemptor Olympi, quid sit amor, sensit validaque cupidine captus uritur, oblitus pecorum antrorumque suorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 71:8)
Sic frustra vera monentem spernit et aut gradiens ingenti litora passu degravat aut fessus sub opaca revertitur antra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 72:3)
Sunt mihi, pars montis, vivo pendentia saxo antra, quibus nec sol medio sentitur in aestu nec sentitur hiems;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:5)
Hoc pecus omne meum est, multae quoque vallibus errant, multas silva tegit, multae stabulantur in antris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:11)
Has ubi praeteriit et Parthenopeia dextra moenia deseruit, laeva de parte canori Aeolidae tumulum et, loca feta palustribus undis, litora Cumarum vivacisque antra Sibyllae intrat, et ut manes veniat per Averna paternos, orat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 17:1)
In quibus antra videt, quae multa nubila silva et levibus cannis manantia semicaper Pan nunc tenet, at quodam tenuerunt tempore nymphae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 60:3)
hoc erat, in gelido quare Poeantius antro voce fatigaret Lemnia saxa sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 133)
in amplis cathedralibus templis de caelo per fenestras vitreas lux labitur, ubi historia sacra fingitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:10)
quidquid in aere cavo reboans tuba curva remugit, quidquid ab arcano vomit ingens spiritus haustu, quidquid casta chelys, quidquid testudo resultat, organa disparibus calamis quod consona miscent, aemula pastorum quod reddunt vocibus antra, Christum concelebrat, Christum sonat, omnia Christum muta etiam fidibus sanctis animata loquuntur, o nomen praedulce mihi!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3124)
praebent rupta locum stagna viantibus, riparum in faciem pervia sistitur circumstans vitreis unda liquoribus, dum plebs sub bifido permeat aequore.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae20)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)
suetus antro bustuali sub catenis frendere, mentis inpos, efferatis percitus furoribus prosilit fuitque supplex, Christum adesse ut senserat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae29)
sed Deus dum luce fulva mortis antra inluminat, dum stupentibus tenebris candidum praestat diem, tristia squalentis aethrae palluerunt sidera.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae40)

SEARCH

MENU NAVIGATION