라틴어 문장 검색

et ita fit ut, cum cibum solus venter accipiat, alimonia eius dispersa per universos membrorum meatus ossa quoque et medullas et ungues nutriat et capillos.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 22:4)
Et alios enim in arte tibi socios et ipsum te audivi saepe dicentem cerebro non inesse sensum, sed ut ossa, ut dentes, ut capillos, ita et cerebrum esse sine sensu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 8:3)
Ut enim concedam tibi praeter capillos in homine aliquid esse sine sensu, quod non facile persuasu est, tamen cur sensus omnes paulo ante dixisti a cerebro ministrari, cum cerebro non inesse sensum ipse fatearis?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 9:3)
Ossa dentes cum unguibus et capillis nimia siccitate ita denseta sunt ut penetrabilia non sint effectui animae qui sensum ministrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 11:2)
Ideo tam dentibus unguibus ossibus et capillis quam adipi medullis et cerebro sensus inesse non potuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 12:1)
Et sicut sectio capillorum nihil doloris ingerit, ita, si secetur vel dens vel os seu adeps seu cerebrum seu medulla, aberit omnis sensus doloris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 12:2)
quod cum medici manus transiit, os iam cum medulla quam continet habet indolentiam sectionis similem capillorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 13:4)
Sicut capillus, dum superior secatur, nescit dolorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 14:3)
Unde capillos crispi, quia ita temperati sunt ut capite sicciore sint, tarde canescunt, cito in calvitium transeunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 6:1)
contra qui capillo sunt rariore non eo facile nudantur nutriente humore, quod φλέγμα vocitatur, sed fit illis cita canities:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 6:2)
Si ergo senibus abundantia humoris capillos in canitiem tinguit;
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 7:1)
quorum indago fideliter deprehendit directam ab oculis aciem per planum contra aspicientibus non pergere ultra centum octoginta stadia, et inde iam recurvari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 15:2)
Quem, formae confisa suae, Cleopatra sine ullis Tristis adit lacrimis, simulatum comta dolorem, Qua decuit, veluti laceros dispersa capillos, Et sic orsa loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:40)
pars sanguinis usti, Torta caput, refugosque gerens a fronte capillos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:18)
Aspicis incomptis illum, Deciane, capillis, Cuius et ipse times triste supercilium, Qui loquitur Curios adsertoresque Camillos?
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXIV1)

SEARCH

MENU NAVIGATION