라틴어 문장 검색

Ad quam edomandam cuidam fratri, qui ex Hebraeis crediderat, me in disciplinam dedi, ut post Quintiliani acumina Ciceronisque fluvios gravitatemque Frontonis et lenitatem Plinii alphabetum discerem, stridentia anhelantiaque verba meditarer.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 12:3)
Ciceroni nemo ducentos nunc dederit nummos, nisi fulserit anulus ingens.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII64)
sed Rufum atque alios caedit sua quemque iuventus, Rufum, quem totiens Ciceronem Allobroga dixit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII105)
sed Roma parentem, Roma patrem patriae Ciceronem libera dixit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII97)
Eloquium ac famam Demosthenis aut Ciceronis incipit optare et totis quinquatribus optat quisquis adhuc uno parcam colit asse Minervam, quem sequitur custos augustae vernula capsae.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X48)
Actum erat de pulcherrimo imperio, nisi illa coniuratio in Ciceronem et Antonium consules incidisset, quorum alter industria rem patefecit, alter manu oppressit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 5:1)
Statim Ciceronis imperio iniecta est barbaris manus;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 9:3)
verum sic quoque civitas lacrimas tenere non potuit, cum recisum Ciceronis caput in illis suis rostris videret, nec aliter ad videndum eum, quam solebat ad audiendum, concurreretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, TRIUMVIRATUS 5:2)
Igitur Ciceronis consiliis abolitione decreta, ne tamen publici doloris oculos ferirent, in provincias ab illo ipso quem occiderant Caesare datas, Syriam et Macedoniam concesserant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CASSI ET BRUTI 4:1)
Nam licet M. Cicero in oratione quam pro Milone concepit ita scriptum reliquerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 5:1)
Et heus tu hisne tam doctis viris, quorum M. Cicero et Varro imitatores se gloriantur, adimere vis in verborum comitiis ius suffragandi, et tamquam sexagenarios maiores de ponte deicies?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 10:1)
Cicero, inquit, non Ianum sed Eanum nominat, ab eundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 11:4)
De Cicerone, Evangele, qui conviciis inpenetrabilis est, post videbimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 5:2)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
Cicero autem quantum in ea re valuerit quis ignorat qui vel liberti eius libros quos is de iocis patroni conposuit, quos quidam ipsius putant esse, legere curavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION