라틴어 문장 검색

Sapientiam omnium antiquorum exquiret sapiens, et in prophetis vacabit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 8:3)
Juxta quod et Salomon ipse beato, ut supra meminimus, testante Hieronymo in ipso statim Proverbiorum exordio commonet ut intelligamus sermones prudentiae, versutiasque parabolarum, et obscurum sermonem, dicta sapientum et aenigmata.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 8:7)
Aliter admonendi sunt hujus saeculi sapientes, atque aliter hebetes.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:28)
Sapiens intelligit quae loquitu:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:17)
"Sapiens intelligit quae de ore ejus procedunt, et in labiis portat intellectum (II Cor. XII, 4).
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:25)
" Si vero non intellexerint quae de ore proprio proferebant, non erant sapientes.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:26)
Unde si stultum est prophetas negare sapientes fuisse, restat ut intellexerint quae proferebant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:27)
Nec ad salutem illius sapientis proverbium quod pueri didicerunt, eorum conterit impudentiam:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 21:11)
Quod summus ille sapientum Salomon considerans ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:5)
Responde stulto juxta stultitiam suam, ne sibi esse sapiens videatur (Prov.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 39:19)
Benignitas quippe ipsa quae hoc nomine demonstratur, non est aliqua in Deo potentia sive sapientia, cum videlicet ipsum benignum esse non sit in aliquo esse sapientem aut potentem, sed ejus bonitas magis secundum ipsum charitatis effectum sive effetus accipienda est [Anmerkung] .
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:8)
Ipse etenim Omnipotens est sapiens sive benignus et e contrario, sed non ipse Pater est Filius, scilicet sui, vel est Spiritus sanctus, cum ipse videlicet Pater non procedat ex Patre, hoc est ex seipso, vel Filio, sicut et Spiritus ex Patre procedit sive Filio;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 51:15)
Sed si quis contra eam ejusdem scilicet modi fidem, sive plus minusve ad sapiendum usurpare appetit, eum omni dilatione postposita anathematizamus, atque a sinu Ecclesiae matris alienum esse decrevimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 52:11)
Sufficit autem philosopho ad ostendendam animam ipsam tam ex Patre quam ex Filio, memorasse solum hoc loco Filium, quia cum Filius ex ipso Patre sit, et Spiritus ipse, hoc est anima ipsa ex Filio esse assignatur, liquet profecto ipsam quoque ex Patre esse, scilicet quod et ipsa eam philosophus a Deo et Nwð juxta sapientes nominari supra inductus asserit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:11)
Unde et Salomon nonnullos mundi sapientes se vehementer admirari insinuat, quomodo scilicet mundum ratione vestigaverunt, naturamque ipsius per singulas ipsius partes disserere conati sunt, nondum Creatorem ipsius animadvertentes, quem facilius ratione percipere poterant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 2:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION