도구

도구

라틴어 문장 검색

Forma sive modus tractandi est poeticus, fictivus, descriptivus, digressivus, transumptivus;
(단테 알리기에리, Epistolae 100:6)
Et est comedia genus quoddam poetice narrationis, ab omnibus aliis differens.
(단테 알리기에리, Epistolae 101:4)
Sunt et alia genera narrationum poeticarum, scilicet carmen bucolicum, elegia, satira, et sententia votiva, ut etiam per Oratium patere potest in sua Poetria;
(단테 알리기에리, Epistolae 103:6)
quod Philosophus in tertio Rhetoricorum videtur innuere, ubi dicit quod "proemium est in oratione rhetorica, sicut prologus in poetica, et preludium in fistulatione". 45.
(단테 알리기에리, Epistolae 111:2)
Et quod tunc humanum genus fuerit felix in pacis universalis tranquillitate hoc ystoriographi omnes, hoc poete illustres, hoc etiam scriba mansuetudinis Cristi testari dignatus est;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 16:5)
Quod autem pro romano Imperio perficiendo miracula Deus portenderit, illustrium autorum testimoniis comprobatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:12)
Cumque Galli, reliqua urbe iam capta, noctis tenebris confusi Capitolium furtim subirent, quod solum restabat ad ultimum interitum romani nominis, anserem ibi non ante visum cecinisse Gallos adesse atque custodes ad defensandum Capitolium excitasse Livius et multi scriptores illustres concorditer contestantur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 12:3)
1. Quam multis varietatibus latio dissonante vulgari, decentiorem atque illustrem Ytalie venemur loquelam;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 85:1)
4. Siquidem illustres heroes, Fredericus cesar et benegenitus eius Manfredus, nobilitatem ac rectitudinem sue forme pandentes, donec fortuna permisit humana secuti sunt, brutalia dedignantes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:1)
1. Post hec veniamus ad Tuscos, qui propter amentiam suam infroniti titulum sibi vulgaris illustris arrogare videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:1)
8. Quare, omnibus presentis capituli ad iudicium comparentibus, arbitramur nec romandiolum, nec suum oppositum ut dictum est, nec venetianum esse illud quod querimus vulgare illustre.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 134:1)
Non etenim est quod aulicum et illustre vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:3)
qui doctores fuerunt illustres et vulgarium discretione repleti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:5)
Quare, si latium illustre venamur, quod venamur in illis inveniri non potest.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 150:4)
6. Itaque, adepti quod querebamus, dicimus illustre, cardinale, aulicum et curiale vulgare in Latio quod omnis latie civitatis est et nullius esse videtur, et quo municipalia vulgaria omnia Latinorum mensurantur et ponderantur et comparantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 157:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION