도구

도구

라틴어 문장 검색

Temptanti mihi, Postumiane, aditus tuos et mollissima consultandi tempora commodo adsunt feriae quas indulget magna pars mensis Iano dicati.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 1:2)
Unde pronuntiandum est veteres indulsisse copiae per varietatem, ut dicebant exanimos et exanimes, inermos et inermes, tum hilaros atque hilares:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 16:1)
Soli Postumiano antiquior visa est instruendarum cura defensionum, in cuius abnuentis locum Eusebium Graia et doctrina et facundia clarum rhetorem subrogavi, insinuatumque omnibus, ut ab exorto die se nobis indulgerent, quandoquidem nullis hodie officiis publicis occupari fas esset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 2:2)
ceteris autem ut praetexta tantum uterentur indultum, sed usque ad eos quorum parentes equo stipendia iusta meruissent:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 12:1)
Agite, antequam surgendum nobis sit, vino indulgeamus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 4:2)
Illud tamen memorabile de Restione latore ipsius legis fertur, eum quoad vixit foris postea non recoenasse, ne testis fieret contemptae legis quam ipse bono publico pertulisset.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 13:5)
Iapix ut contemptis ceteris artificiis inglorius, quemadmodum poeta ait, viveret, qualis causa proponitur?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 7:2)
Haec enim omnia misericordiam movent, quoniam indignum videtur negari sibi quod aliis indultum sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:6)
Iamdudum, inquit, multa de Virgilio Servium gestit interrogare, quorum enarratio respicit officium litteratoris, et tempus indulgeri optat quo de obscuris ac dubiis sibi a doctiore fiat certior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 2:2)
Et quia a ceteris expeditus mihi te paulisper indulges, modo autem nobis de aqua sermo fuit, quaero:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 1:1)
Curio laetatus, tamquam fortuna locorum Bella gerat, servetque ducum sibi fata priorum, Felici non fausta loco tentoria ponens, Indulsit castris, et collibus abstulit omen, Sollicitatque feros non aequis viribus hostes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:56)
populoque precanti Scilicet indulgens, summum dictator honorem Contigit, et laetos fecit se console fastos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:4)
Mentem iam verba paratam Destituunt, blandaeque iuvat ventura trahentem Indulgere morae, et tempus subducere fatis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:5)
segnis pavidusque vocatur, Ac nimium patiens soceri Pompeius, et orbis Indulgens regno, qui tot simul undique gentes Iuris habere sui vellet, pacemque timeret.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:22)
Urere quam potuit contempto Mucius igne, Hanc spectare manum Porsena non potuit.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXI3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION