도구

도구

라틴어 문장 검색

manliis, quod genere plebeios, gratia Iulium anteibant, Volsci, provincia sine sorte, sine comparatione extra ordinem data;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 314:1)
adeo ergo obnoxios summiserant animos non infimi solum sed principes etiam plebis, ut non modo ad tribunatum militum inter patricios petendum, quod tanta vi ut liceret tetenderant, sed ne ad plebeios quidem magistratus capessendos petendosque ulli viro acri experientique animus esset, possessionemque honoris usurpati modo a plebe per paucos annos reciperasse in perpetuum patres viderentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 354:1)
Sulpicio maior, minor C. Licinio Stoloni erat, illustri quidem viro tamen plebeio;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 356:3)
auderentne postulare ut, cum bina iugera agri plebi dividerentur, ipsis plus quingenta iugera habere liceret, ut singuli prope trecentorum civium possiderent agros, plebeio homini vix ad tectum necessarium aut locum sepulturae suus pateret ager?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 383:1)
quin contra patricios aliquot damnatos post tribunatum, neminem plebeium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 392:3)
nam de fenore atque agro rogationes iubebant, de plebeio consule antiquabant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 411:1)
iam nec collegas nec bellum nec dictatorem obstare, quippe qui etiam omen plebeio consuli magistro equitum ex plebe dicendo dederit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 417:1)
hocine est in commune honores vocare, ut duos plebeios fieri consules liceat, duos patricios non liceat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 439:1)
quid sequitur, nisi ut ne beneficium quidem debeat populo, si cum duobus patriciis unus petierit plebeius et lege se, non suffragio, creatum dicat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 441:1)
quid igitur aliud quam tollit ex civitate auspicia qui plebeios consules creando a patribus, qui soli ea habere possunt, aufert?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 448:1)
quia patricii se auctores futuros negabant, prope secessionem plebis res terribilesque alias minas civilium certaminum venit, cum tandem per dictatorem condicionibus sedatae discordiae sunt, concessumque ab nobilitate plebi de consule plebeio, a plebe nobilitati de praetore uno, qui ius in urbe diceret, ex patribus creando.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 463:2)
quod ubi est Romam nuntiatum, nequaquam tantum publica calamitate maesti patres quantum feroces infelici consulis plebeii ductu, fremunt omnibus locis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 58:1)
quia nec per dictatorem plebeium nec per consulem comitia consularia haberi volebant et alter consul Fabius bello retinebatur, res ad interregnum redit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 176:1)
quin aut toto cedendum esse, ut plebeius iam magistratus consulatus fiat, aut totum possidendum quam possessionem integram a patribus accepissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 183:1)
fortuna quoque inlustriorem plebeium consulem fecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 229:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION