라틴어 문장 검색

Hunc super incumbens pressum gravitate soporis claviger adloquitur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 5:2)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
quod quoniam est anceps, intra mea pectora quemque adloquar, et nulli causa timoris ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b15)
Adloquor en absens absentia numina supplex, si fas est homini cum Iove posse loqui, arbiter imperii, quo certum est sospite cunctos Ausoniae curam gentis habere deos, O decus, o patriae per te florentis imago, o vir non ipso, quem regis, orbe minor - sic habites terras et te desideret aether, sic ad pacta tibi sidera tardus eas - parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem deme!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 224)
12. Ceterum sanctus Franciscus, Scripturae fidelis, nobis suadet ut naturam agnoscamus pulchrum librum, in quo Deus nos alloquitur atque suae gratiae bonitatisque aliquid nobis praebet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 17:1)
« Estne res omnino plana naturalisque Deum adiisse Moysem Ioannem Iacobum Rousseau allocuturum? ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:9)
Theologia igitur non est tantummodo verbum de Deo, sed potissimum acceptio et inquisitio altioris intellectus illius verbi quo Deus nos alloquitur, verbum quod Deus de se ipso profert, quia est dialogus aeternus communionis, et in hunc dialogum hominem admittit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:9)
Corinthios alloquens, apostolus Paulus has ipsas adhibuit imagines.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:3)
hoc verbum est quod vibratum Patris ore benigno sumpsit virgineo fragilem de corpore formam.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 320)
Ades, Pater supreme, quem nemo vidit umquam, patrisque Sermo Christe, et Spiritus benigne, o Trinitatis huius vis una, lumen unum,1 deus ex Deo perennis, deus ex utroque missus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum1)
idem tamen benignus ultor retundit iram, paucosque non piorum patitur perire in aevum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum20)
referre prisci stemma nunc ieiunii libet fideli proditum volumine, ut diruendae civitatis incolis fulmen benigni mansuefactum Patris pie repressis ignibus pepercerit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium19)
est quippe et illud grande virtutis genus, operire nudos, indigentes pascere, opem benignam ferre supplicantibus, unam paremquc sortis humanae vicem inter potentes atque egenos ducere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium59)
quin et ipsum, ne salutis inferi expertes forent, Tartarum benignus intrat;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae37)
qui iacta cadavera passim miserans tegit aggere terrae, opus exhibet ille benignum Christo pius omnipotenti, quia lex eadem monet omnes gemitum dare sorte sub una, cognataque funera nobis aliena in morte dolere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti14)

SEARCH

MENU NAVIGATION