라틴어 문장 검색

nullus adhuc mundo praebebat lumina Titan, nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe, nec circumfuso pendebat in aere tellus ponderibus librata suis, nec bracchia longo margine terrarum porrexerat Amphitrite;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 7:3)
Obruerat tumulos inmensa licentia ponti, pulsabantque novi montana cacumina fluctus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 35:10)
Mons ibi verticibus petit arduus astra duobus, nomine Parnasus, superantque cacumina nubes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 36:2)
Iam mare litus habet, plenos capit alveus amnes, flumina subsidunt collesque exire videntur, surgit humus, crescunt loca decrescentibus undis, postque diem longam nudata cacumina silvae ostendunt limumque tenent in fronde relictum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 36:9)
mollia cinguntur tenui praecordia libro, in frondem crines, in ramos bracchia crescunt, pes modo tam velox pigris radicibus haeret, ora cacumen habet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 54:2)
factis modo laurea ramis adnuit utque caput visa est agitasse cacumen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 56:2)
Ipse procul montis sublime cacumen occupat, unde sedens partes speculatur in omnes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 66:2)
Quem simul ac tetigit, positis in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo, quos potuit solos, tollens ad sidera vultus et gemitu et lacrimis et luctisono mugitu cum Iove visa queri finemque orare malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 71:3)
Illa deam obliquo fugientem lumine cernens murmura parva dedit, successurumque Minervae indoluit, baculumque capit, quod spinea totum vincula cingebant, adopertaque nubibus atris, quacumque ingreditur, florentia proterit arva exuritque herbas et summa cacumina carpit, adflatuque suo populos urbesque domosque polluit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 64:1)
Sic ubi tolluntur festis aulaea theatris, surgere signa solent primumque ostendere vultus, cetera paulatim, placidoque educta tenore tota patent imoque pedes in margine ponunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 13:2)
Fons sonat a dextra, tenui perlucidus unda, margine gramineo patulos succinctus hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 20:5)
virgaque per glaebas sensim radicibus actis turea surrexit tumulumque cacumine rupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 23:9)
nam barba comaeque in silvas abeunt, iuga sunt umerique manusque, quod caput ante fuit, summo est in monte cacumen, ossa lapis fiunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 65:8)
Quas dum ferioque trahoque mille modis labens excussaque bracchia iacto, nescio quod medio sensi sub gurgite murmur territaque insisto propioris margine ripae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:10)
Ibi fixa cacumine montis liquitur, et lacrimas etiam nunc marmora manant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 22:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION