라틴어 문장 검색

nam neque vetera peccata repeti iam oblitterata placet, cum nova expiata sint decemvirorum suppliciis, et nihil admissum iri, quod vim tribuniciam desideret spondet perpetua consulum amborum in libertate vestra tuenda cura.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 655:1)
ipse, ut est humanus animus insatiabilis eo quod fortuna spondet, ad altiora et non concessa tendere, et quoniam consulatus quoque eripiendus invitis patribus esset, de regno agitare:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 143:1)
quae si perpetua concordia sit, quis non spondere ausit maximum hoc imperium inter finitimos brevi futurum esse?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 32:1)
quis est qui spondeat eundem, si differtur bellum, animum postea fore, cum si laxamentum dederis, maior frequentiorque legatio itura sit, cum id quod nunc offendit Etruscos, rex creatus Veiis, mutari spatio interposito possit vel consensu civitatis, ut eo reconcilient Etruriae animos, vel ipsius voluntate regis, qui obstare regnum suum saluti civium nolit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 55:3)
Tullium nomine increpans rogitansque sicine pugnaturos milites spopondisset?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 146:1)
subactis his gentibus quae inter nos vosque sunt, quod propediem futurum spondet et virtus et fortuna vestra, continens imperium usque ad nos habebitis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 311:1)
neque se pro eo quod spondendo pacem servassent exercitum populi Romani poenam ullam meritos esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 119:1)
quid tandem si spopondissemus urbem hanc relicturum populum Romanum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 126:2)
et ne illud quidem, quod quosdam forsitan moveat, refert, consul an dictator an praetor spoponderit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 127:3)
ea demum sponsio esset quam populi iussu spopondissemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 133:3)
sed neque vos tulissetis nec nos spopondissemus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 134:1)
quandoque hisce homines iniussu populi Romani Quiritium foedus ictum iri spoponderunt atque ob eam rem noxam nocuerunt, ob eam rem quo populus Romanus scelere impio sit solutus hosce homines vobis dedo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 149:1)
id audacter spondendo impetravere, ut foedus daretur neque ut aequo tamen foedere sed ut in dicione populi Romani essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 297:1)
et omnibus qui foedus spoponderant dediti Samnitibus non sunt recepti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri IX Periocha6)
nolle ominari quae captae urbi casura forent, et potius spondere, si Marcellum cum praesidio ac Nolam tradidissent, neminem alium quam ipsos legem qua in societatem amicitiamque Hannibalis venirent dicturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 594:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION