살아있는 라틴어 : 문장 검색

(켈수스, 의학에 관하여, 2권, XVIII De cibis et potionibus. 11:5)

Firmiorque ex frumento potio est, quo firmius est ipsum frumentum:

duri ex media materia pisces, ostrea, pectines, murices, purpurae, cochleae, cybium, potionesque vel frigidae, vel ferventes;

item coriandrum, cucumis, elixa cucurbita, beta, mora, cerasa, mala austera, pira fragilia, caro elixa, praecipueque acetum, sive cibus ex eo, sive potio assumitur.

Ego autem medicamentorum dari potiones, et alvum duci non nisi raro debere, concedo;

quamvis id tempus potioni aptum non est.

de potione vero ingens pugna est;

Necesse est tamen, quanto facilius etiam sani famem, quam sitim sustinent, tanto magis aegris in potione, quam in cibo indulgere.

secundo vero, ceterisque etiam, quibus cibus non dabitur, tamen, si magna sitis urgebit, potio dari potest.

ubi aut bilis aegrum, aut cruditas male habet, expedire quoque per modicas potiones misceri novam materiae corruptae.

Illud videndum est, ut qualia tempora cibo leguntur, talia potioni quoque, ubi sine illo datur, deligantur;

Sed quum tempora cibo potionique febris et remissionis ratio det, non est expeditissimum scire, quando aeger febricitet, quando melior sit, quando deficiat;

At potio esse debet magis liberalis, et ante cibum, et post hunc, et cum hoc, ultra quam sitis coget:

Si vero ardens febris extorret, nulla medicamenti danda potio est;

Ubi id exspectatur, omni potione prohibendus aeger est:

Praecepit autem, ut primo die a cibo, potione, somno abstineretur;