라틴어 문장 검색

uerum enimuero et coruus et psittacus nihil aliud quam quod didicerunt pronuntiant.
(아풀레이우스, 플로리다 12:17)
Accius in Pelopidis ita scribit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 23:1)
VERUM esse comperior quod quosdam bene litteratos homines dicere audivi, qui plerasque Plauti comoedias curiose atque contente lectitarunt, non indicibus Aelii nec Sedigiti nec Claudii nec Aurelii nec Accii nec Manilii super his fabulis quae dicuntur ambiguae crediturum, sed ipsi Plauto moribusque ingeni atque linguae eius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 2:1)
M. tamen Varro in libro De Comoediis Plautinis primo Accii verba haec ponit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 10:1)
Quibus et quam frivolis argumentis Accius in Didascalicis utatur, quibus docere nititur Hesiodum esse quam Homerum natu antiquiorem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 1:1)
Alii Homerum quam Hesiodum maiorem natu fuisse scripserunt, in quis Philochorus et Xenophanes, alii minorem, in quis L. Accius poeta et Ephorus historiae scriptor.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 3:1)
Accius autem in primo Didascalico levibus admodum argumentis utitur, per quae ostendi putat, Hesiodum natu priorem:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 5:1)
L. Accius in Sotadicorum libro I. sciciderat dicit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IX 17:1)
DE MAXIMO VALERIO, qui Corvinus appellatus est ob auxilium propugnationemque corvi alitis, haut quisquam est nobilium scriptorum qui secus dixerit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XI 2:1)
corvus repente inprovisus advolat et super galeam tribuni insistit atque inde in adversari os atque oculos pugnare incipit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XI 8:1)
In eius statuae capite corvi simulacrum est, rei pugnaeque diximus monimentum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XI 11:2)
Super poetarum Pacuvii et Accii conloquio familiari in oppido Tarentino.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 1:1)
QUIBUS otium et studium fuit vitas atque aetates doctorum hominum quaerere ac memoriae tradere, de M. Pacuvio et L. Accio tragicis poetis historiam scripserunt huiuscemodi:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 2:1)
Cum Pacuvius, inquiunt, grandi iam aetate et morbo corporis diutino adfectus, Tarentum ex urbe Roma concessisset, Accius tunc, haut parvo iunior, proficiscens in Asiam, cum in oppidum venisset, devertit ad Pacuvium comiterque invitatus plusculisque ab eo diebus retentus, tragoediam suam cui Atreus nomen est desideranti legit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 3:1)
Ita est, inquit Accius, uti dicis, neque id me sane paenitet;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION