라틴어 문장 검색

gemitu flammisque propinquis Enceladi nequeunt umbracula nostra taceri.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:63)
Ex his igitur, ut supra diximus, si non ipsa membra genitalia conceptu atque fetu gravida sed tamquam tegmina et umbracula eorum, quae fructibus vidua sunt, legerimus, umbrae scilicet non vindemiae laboraverimus.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 10장 12:1)
Nam sol umbraculis facile depcllitur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 19장 3:2)
ceteri terga praebuere, difficili effugio, quia circumiecta vehicula saepserant abitus.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 37장4)
non parare arma, non adloquio exercitioque militem firmare, non in ore vulgi agere, sed umbraculis hortorum abditus, ut ignava animalia, quibus si cibum suggeras, iacent torpentque, praeterita instantia futura pari oblivione dimiserat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 36장2)
quorum post abitum princeps e vertice Peli advenit Chiron portans silvestria dona:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 11:1)
Sed si ad eorum sensum subtiliter intrare velimus, non sine quodam elegie umbraculo hec tragedia processisse videbitur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 180:2)
et tu frondosae arboris tectus umbraculo molles somnos,futura praeda, carpis?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 4:11)
servitium contra paupertas divitiaeque, libertas bellum concordia cetera quorum adventu manet incolumis natura abituque, haec soliti sumus, ut par est, eventa vocare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 13:16)
Nunc igitur quoniam certissima corpora quaedam sunt, quae conservant naturam semper eandem, quorum abitu aut aditu mutatoque ordine mutant naturam res et convertunt corpora sese, scire licet non esse haec ignea corpora rerum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 17:14)
— Hic candida populus antro Imminet et lentae texunt umbracula vites.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 8:1)
Sunt qui aestiment hoc verbum umbracula Virgilio auctore conpositum, cum Varro Rerum divinarum libro decimo dixerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 8:2)
Nonnullis magistratibus in oppido id genus umbraculi concessum, et Cicero in quinto de legibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 8:3)
Visne igitur (quoniam sol paululum a meridie iam devexus videtur, nequedum satis ab his novellis arboribus omnis hic locus opacatur) descendatur ad Lirim, eaque quae restant in illis alnorum umbraculis persequamur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 8:4)
Sed ut et Theophrasti doctissimi hominis umbraculis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 8:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION