라틴어 문장 검색

hoc quoque conciliis peperit meritoque laborum, accipit et trabeas argutae praemia dextrae."
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:229)
at quae curvaesunt et distortae, non aequaliter alliduntur inhibentibus nodis, et ipso flexu cursum terreni umoris veluti salebris retardante.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 20장 2:3)
traduntque in vicem ac saepe in colonias ac provincias suas scribunt, sive sensus aliquis arguta et brevi sententia effulsit, sive locus exquisito et poetico cultu enituit.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 20장 4:2)
nam pumilos atque distortos et omnis generis eiusdem ut ludibria naturae malique ominis abhorrebat.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 83장 1:3)
Verum aliquanto post ciuilis belli uictoriam saeuior, plerosque partis aduersae, dum etiam latentis conscios inuestigat[o], nouo quaestionis genere distorsit immisso per obscaena igne;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 10장 5:1)
quo mea se molli candida diva pede intulit et trito fulgentem in limine plantam innixa arguta constituit solea, coniugis ut quondam flagrans advenit amore Protesilaeam Laodamia domum inceptam frustra, nondum cum sanguine sacro hostia caelestis pacificasset eros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b6)
horum tu in numerum uoto ruis, inuidet usumlignorum et pecoris tibi calo argutus et horti.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1420)
Qui minus argutos uexat furor iste poetas?
(호라티우스의 두번째 편지, 253)
hunc varum distortis cruribus, illumbalbutit scaurum pravis fultum male talis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장29)
vellere coepiet pressare manu lentissima bracchia, nutans,distorquens oculos, ut me eriperet.
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장70)
arguta meretrice potes Davoque Chremeta eludente senem comis garrire libellosunus vivorum, Fundani, Pollio regumfacta canit pede ter percusso;
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장22)
Et scire equidem velim, numquid sit quod argutus Niligena et gentis accola numerorum potentis ex hoc ordine Romanae dispensationis inrideat, an Tuscum quoque Tiberim aliquid ex disciplinis suis hausisse consentiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 37:2)
Marcus etiam Cato ille Censorius argute iocari solitus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 15:1)
Igitur ut hoc docte ita illud argute.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 6:2)
Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Adsiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION