라틴어 문장 검색

sed tu mihi - ita similitudo naturae ferebat - maxime imitabilis, maxime imitandus videbaris.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 20 4:3)
qui quamquam est factis ingens et conditur a te vir tanto quanto debuit ore cani, est tamen ex illo nobis imitabile quiddam, inque fide Theseus quilibet esse potest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1027)
Quattuor hic invectus equis et lampada quassans per Graium populos mediaeque per Elidis urbem ibat ovans, divomque sibi poscebat honorem, - demens, qui nimbos et non imitabile fulmen aere et cornipedum pulsu simularet equorum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 23:6)
decipit exemplar vitiis imitabile:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 199)
quae Horatius eum merito credidit nemini imitabilem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 62:2)
adde quod ea, quae in oratore maxima sunt, imitabilia non sunt, ingenium, inventio, vis, facilitas et quidquid arte non traditur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 145:2)
nam quaedam sunt imitabilia, quibus aut infirmitas naturae non sufficiat aut diversitas repugnet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 152:2)
veneror in actionibus tuis, quod multa bono cuique imitabilia geris, colis ut qui sollertissime;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Potenti No suo salutem 2:2)
Cum essent autem homines imitabili docilique natura, cotidie inventionibus gloriantes alius alii ostendebant aedificiorum effectus, et ita exercentes ingenia certationibus in dies melioribus iudiciis efficiebantur.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SECUNDUS, 1장7)
Mundus autem est incorruptibilis, quia omne ingenitum est incorruptibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 19:3)
si consideretur tantum secundum unam, scilicet animam, incorruptibilis est. Propter quod bene Phylosophus inquit de ipsa, prout incorruptibilis est, in secundo De anima cum dixit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:8)
Omne incorruptibile habet virtutem ut semper existat, si intelligas per hoc nomen incorruptibile quod, cum sit ens, non potest deficere neque per corruptionem - de qua loquitur Philosophus in fine I Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:2)
Si autem opponas, cum haec sit veritas christianae fidei et etiam veritas simpliciter quod mundus sit novus et non aeternus, et quod creatio sit possibilis, et quod primus homo erat, et quod homo mortuus redibit vivus sine generatione et idem numero, et quod ille idem homo in numero qui iam ante erat corruptibilis, erit incorruptibilis, et sic in una specie atoma erunt istae duae differentiae corruptibile et incorruptibile, quamvis naturalis istas veritates causare non possit nec scire, eo quod principia suae scientiae ad tam ardua et tam occulta opera sapientiae divinae non se extendunt, tamen istas veritates negare non debet.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 51:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION