라틴어 문장 검색

est enim proprium stultitiae aliorum vitia cernere, oblivisci suorum.
다른 이들의 흠은 분간하면서 자신의 것은 무시하는 것은 어리석음의 특징이다. (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 73:11)
Propriis repletam vitiis post tergum dedit, Alienis ante pectus suspendit gravem.
자신만의 잘못으로 가득 찬 것은 등 뒤에 주었고, 다른 이들의 잘못으로 가득 찬 무거운 것은 가슴 앞에 매달았다. (파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, De vitiis hominum.2)
dum vitant stulti vitia, in contraria currunt.
어리석은 이들이 결점을 회피하는 동안, 그들은 반대편의 결점에 달려가고 있다. (퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere.14)
Aliena vitia in oculis habemus, a tergo nostra sunt ;
우리는 다른 이의 잘못은 눈 앞에 두지만, 우리 것은 등 뒤에 있다; (세네카, 노여움에 대하여, Liber II 155:5)
Amici vitia si feras, facias tua.
친구의 잘못을 지지하는 것은 당신이 잘못을 저지르는 것이다 (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 010)
Est huic diuersum uitio uitium prope maius, asperitas agrestis et inconcinna grauisque,quae se commendat tonsa cute, dentibus atris,dum uolt libertas dici mera ueraque uirtus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 183)
sin fugiendum id quidem censet, sed multo illa peiora, mortem, paupertatem, dolorem, errat in eo, quod ullum aut corporis aut fortunae vitium vitiis animi gravius existimat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 31:3)
Si minus, vitio vitium repelle;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 13 12:5)
Quanto melius est abire in diversum nec vitia vitiis opponere !
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 163:4)
dum dos sit, nullum vitium vitio vortitur.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 3, scene 189)
"Solemus mala domus nostre scire novissimi ac liberorum ac coniugum vitia, vicinis canentibus, ignorare.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 5:5)
"Per quinque sensus, quasi per quasdam fenestras, vitiorum ad animam introitus est. Non potest metropolis et arx mentis capi, nisi per portas irruerit hostilis exercitus...
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:5)
Maxime cum tactus depinguat sibi etiam preteritas voluptates, et recordatione vitiorum cogat animam compati et quodam modo exercere quod non agit.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:11)
Ut si nondum ignorantiae vitio caream, haeresis tamen crimen non incurram.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:39)
Unde et per sapientem quemdam adhortantem non digne Deum excolere, nisi mente scilicet a vitiis purgata, et virtutibus adornata, pulchre in ipso suae adhortationis et disciplinae exordio dictum est Si Deus est animus nobis, ut carmina dicunt, Hic tibi praecipue sit pura mente colendus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 48:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION