라틴어 문장 검색

Qui esse poterant beati re vera, si magnitudine urbis despecta, quam vitiis opponunt, ad imitationem antistitum quorundam provincialium viverent, quos tenuitas edendi potandique parcissime, vilitas etiam indumentorum, et supercilia humum spectantia, perpetuo numini, verisque eius cultoribus, ut puros commendant, et verecundos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 15:1)
uerum enimuero Musarum creterra uersa uice quanto crebrior quantoque meracior, tanto propior ad animi sanitatem.
(아풀레이우스, 플로리다 20:5)
hactenus a plerisque potatur.
(아풀레이우스, 플로리다 20:7)
estur ae potatur incondite pulmentis acervatim, panibus aggeratim, poculis agminatim ingestis;
(아풀레이우스, 변신, 4권 8:4)
qui pro te multotiens me potavit vino;
(ARCHIPOETA, V74)
Ut devomas vult, quod potaveris.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 15:8)
Cumque, inquit, a 'ceno' et ' prandeo' et ' poto,' et 'cenatus sum' et 'pransus sum' et ' potus sum' dicamus, a 'destringor' tamen et 'extergeor' et 'lavor,' 'destrinxi' et 'extersi' et 'lavi' dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXV 8:1)
Veluti Romae, nobis praesentibus, vetus celebratusque homo in causis, sed repentina et quasi tumultuaria doctrina praeditus, cum apud praefectum urbi verba faceret et dicere vellet inopi quendam miseroque victu vivere et furfureum panem esitare, vinumque eructum et fetidum potare, Hic, inquit, eques Romanus apludam edit et flocces bibit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 4:2)
Prandium autem abstemium, in quo nihil potatur, caninum dicitur, quoniam canis vino caret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXXI 17:1)
Duxit et ore draco gemmis auroque meraco Ornatum sertum, sibi regis in arce repertum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:9)
Cum bene potatur, quae non sibi debita, fatur’."
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIX. De lupo et yrco 30:14)
Hospitaberis et pasceris et potaberis sine gratia, et ad haec amara audiet:
(불가타 성경, 집회서, 29장32)
Nam sicut omnes virtutes inferiores, quae sunt in homine, naturaliter sunt propter virtutem supremam—nutritiva enim est propter sensitivam, eo quod sensitiva perfectio est corporis cuiusdam animati, corpus autem animatum non potent esse sine nutrimento, nutritiva autem virtus est quae nutrimentum alterat et convertit, propter quod contingit quod nutritiva in homine sit propter sensitivam.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 6:9)
ubi nullus vidit aquas ad potandum limpidas,
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM274)
terra parum circumfossa, potant aquas largiter.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM276)

SEARCH

MENU NAVIGATION