도구

도구

라틴어 문장 검색

Bellum, autem, anno millesime septingentesimo septuagesimo sexto ab Christo nato, apud Neo-Eboracenses longe amplissimis copiis quas vidit unquam antea terra Columbi, geri coeptum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.88)
Frater ejus, classis praefectus, cum copiis navalibus auxiliisque pedestribus ad oras Neo-Eboracenses paulo post naves appulit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.15)
Washingtonius, copias Britones exposituros supra se, exercitumque commeatu et re frumentaria interclusuros, aut denique colonicas copias ad praeliandum Insula Eboracensi coacturos, verebatur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.34)
Omnem igitur, belli apparatum ad trajectum proximum amovit, duodecimque hominum millia ad septentrionalem Insulae Eboracensis partem constituit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.35)
Britones, Novo Eboraco potiti, ante urbem exercitum ducebant, castraque per totam insulam Eboracensem transversa fecerunt, navibus longis latera defendentibus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.57)
quorum in prinis inspici mores oportebit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 17:1)
dilucida vero erit pronuntiatio prinum, si verba tota exierint, quorum pars devorari, pars destitui solet, plerisque extremes syllabas non perferentibus, dum priorum sono indulgent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 180:1)
sed postulauit a rege Osuio, ut illis episcopus Ceadda daretur, qui tunc in monasterio suo, quod est in Laestingae, quietam uitam agebat, Uilfrido administrante episcopatum Eboracensis ecclesiae, nec non et omnium Nordanhymbrorum, sed et Pictorum, quousque rex Osuiu imperium protendere poterat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III.3)
de ultimis infra dicendum est, quod eorum primus Hagustaldensis, secundus Eboracensis ecclesiae sit ordinatus episcopus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 1:15)
Nam cum prae maiore senectute minus episcopatui administrando sufficeret, ordinato in episcopatum Eboracensis ecclesiae Uilfrido presbytero suo, secessit ad monasterium praefatum, ibique uitam in Deo digna conuersatione conpleuit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI. 2:5)
utpote qui a pueritia in clero sanctissimi ac Deo dilecti Bosa Eboracensis episcopi nutritus atque eruditus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XX. 1:9)
igitur, simul advenit consul, prino ita compositus instructusque moenibus successit, tamquam idem quod ad Milioniam fuerat certaminis foret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 480:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION