라틴어 문장 검색

9. Id quod Abraham dicit hoc Verbum in quadam vocatione ac repromissione concluditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:1)
Verbum hoc porro repromissionem continet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:5)
Attamen haec memoria non figit in praeterito, sed cum memoria sit repromissionis, futurum recludere, gressus per viam collustrare valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:9)
Suam repromissionem « loco » illisociat Deus, in quo hominis exsistentia se usque pollicentem ostendit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:4)
Sic discimus lucem a fide delatam cum certa coniungi vitae narratione, cum grata recordatione Dei beneficiorum atque cum eius repromissionibus, quae gradatim explentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:8)
Dei lux per eius revelationis narrationem ad nos pervenit, atque sic nostrum iter in tempore illuminare valet, dum divina beneficia memorat, dum demonstrat quomodo eius repromissiones perficiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:11)
repromissionis tempus opperiri nolens, in sexcenta momenta suae historiae dissipatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:11)
Omnes Veteris Testamenti tramites in Christum vergunt, fit Ille « sic » definitum erga omnes repromissiones, fundamentum nostri « Amen » finalis erga Deum (cfr 2 Cor 1,20).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:5)
At contra suam per intraneam coniunctionem cum veritate fides novam lucem ministrare valet, quae regis rationes praetergreditur, quandoquidem longius videt, quia Deum agentem intellegit, suo foederi suisque repromissionibus fidelem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 39:7)
Deus verus est Deus fidelis, qui servat suas repromissiones et sinit in tempore suum intellegere consilium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 47:5)
Forma dialogi symboli « Credo », quae in liturgia Baptismatis adhibetur, hoc ad nostram memoriam revocat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 74:5)
Itaque suam per fidem Sara mater facta est, in Dei fidelitate eiusque repromissione confidens (cfr Heb 11,11).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:8)
Antipho Heri aliquot adolescentuli coimus in Piraeeo, In hunc diem ut de symbolis essemus.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 42)
sicut Dominus noster Iesus Christus incarnatus tradidit discipulis suis, qui praesentialiter uiderunt, et audierunt sermones eius, atque sanctorum patrum tradidit symbolum, et generaliter omnes sancti et uniuersales synodi, et omnis probabilium catholicae ecclesiae doctorum chorus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XV [XVII]. 1:1)
Canebat autem de creatione mundi, et origine humani generis, et tota genesis historia, de egressu Israel ex Aegypto, et ingressu in terram repromissionis, de aliis plurimis sacrae scripturae historiis, de incarnatione dominica, passione, resurrectione, et ascensione in caelum, de Spiritus Sancti aduentu, et apostolorum doctrina.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION