라틴어 문장 검색

illius egregias virtutes claraque facta saepe fatebuntur gnatorum in funere matres, cum incultum cano solvent a vertice crinem putridaque infirmis variabunt pectora palmis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 18:1)
Me quotiens reficit gelidus Digentia riuus,quem Mandela bibit, rugosus frigore pagus quid sentire putas, quid credis, amice, precari?
(호라티우스의 첫번째 편지, 1848)
Atque utinam praeconia feminarum imitarentur viri et rugosa senectus redderet, quod sponte offert adulescentia!
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 2:2)
Describam nunc ego diversas hominum calamitates, truncas nares, effossos oculos, semiustos pedes, luridas manus, tumentes alvos, exile femur, crura turgentia et de exesis ac putridis carnibus vermiculos bullientes?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:6)
Putridae carnes ferro curantur et cauterio, venena serpentino pelluntur antidoto;
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 2:5)
Rugosiorem cum geras stola frontem Et araneorum cassibus pares mammas;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII2)
Ergo nec argenti sex scripula Septiciani Missa nec a querulo mappa cliente fuit, Antipolitani nec quae de sanguine thynni Testa rubet, nec quae cottana parva gerit, Nec rugosarum vimen breve Picenarum, Dicere te posses ut meminisse mei?
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVIII2)
Pruna peregrinae carie rugosa senectae Sume:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XXIX Vas Damascenorum1)
quod hinc debet intellegi, quia poma, quae neque acerba sint neque putrida, matura dicuntur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 26017)
mercibus hic Italis mutat sub sole recenti rugosum piper et pallentis grana cumini, hic satur inriguo mavult turgescere somno, hic campo indulget, hunc alea decoquit, ille in venerem putris;
(페르시우스, 풍자, satire 518)
Disce, sed ira cadat naso rugosaque sanna, dum veteres avias tibi de pulmone revello, non praetoris erat stultis dare tenvia rerum officia, atque usum rapidae permittere vitae;
(페르시우스, 풍자, satire 544)
In prato quondam rana conspexit bovem Et tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Rana rupta et bos.2)
' Vox erat in cursu, cum me mea prodidit umbra, At nostrae vix se continuere manus, Quin albam raramque comam lacrimosaque vino Lumina rugosas distraherentque genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 887)
"quid volt palma sibi rugosaque carica"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권99)
hic nos frugilegas adspeximus agmine longo grande onus exiguo formicas ore gerentes rugosoque suum servantes cortice callem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 51:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION