라틴어 문장 검색

Magni autem est ingenii sevocare mentem a sensibus et cogitationem ab consuetudine abducere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 37:1)
qui autem se integros castosque servavissent, quibusque fuisset minima cum corporibus contagio seseque ab is semper sevocavissent essentque in corporibus humanis vitam imitati deorum, is ad illos a quibus essent profecti reditum facilem patere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 71:3)
nam quid aliud agimus, cum a voluptate, id est a corpore, cum a re familiari, quae est ministra et famula corporis, cum a re publica, cum a negotio omni sevocamus animum, quid, inquam, tum agimus nisi animum ad se ipsum advocamus, secum esse cogimus maximeque a corpore abducimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 74:1)
si vero aliquid etiam - , tum plane luctum omnem absterseris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 43:6)
Sed huic tristitiae eadem illa succurrit ancilla, sevocatumque me non minus decoro exornavit capillamento;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 110:5)
Sevocat hunc genitor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 67:2)
"absterge, Christe, hoc dedecus, emitte Gabriel tuum, agnoscat ut verum Deum errans Iuli caecitas."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.142)
qui abstergerem vulnera.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 736)
Primum videbar depositurus omnia incommoda, cum lacrimas tuas, etiam si supprimere non potuissem, interim certe abstersissem ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 2:3)
at ille abstersit faciem et subridens ait comitanti se magistratui:
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:4)
Procul istud exemplum ab omni Romano sit viro, luctum suum aut intempestivis sevocare lusibus aut sordium ac squaloris foeditate irritare aut alienis malis obiectare minime humano solacio.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 106:1)
Non resistet offensis cui nihil umquam negatum est, cuius lacrimas sollicita semper mater abstersit, cui de paedagogo satisfactum est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 112:4)
Qui, cum agenti causam in frontem mediam quantum poterat attracta pingui saliva inspuisset Lentulus ille patrum nostrorum memoria factiosus et impotens, abstersit faciem et :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 219:1)
ille lacrimas meas ipse abstersit, hic suis lacrimis effecit, ne ullis dignus sit.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 143:2)
et confessa dignis, ut imperabat, poenitentiae fructibus abstergerent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXV [XXVII]. 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION