라틴어 문장 검색

ast homini ferrum letale incude nefanda produxisse parum est, cum rastra et sarcula tantum adsueti coquere et martis ac vomere lassi nescierint primi gladios extendere fabri, aspicimus populos quorum non sufficit irae occidisse aliquem, sed pectora bracchia voltum crediderint genus esse cibi.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV60)
Solus ab Hesperia non flexit lumina terra Magnus, dum patrios portus, dum litora numquam Ad visus reditura suos, tectumque cacumen Nubibus, et dubios cernit vanescere montes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:1)
Nec solum rastris durisque ligonibus arva, Sed gladiis fodere suis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:23)
Inde rapit cursus, et, quae piger Appulus arva Deseruit rastris, et inerti tradidit herbae, Ocior et coeli flammis et tigride foeta Transcurrit;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:14)
Iam flamma resedit, Pompeiumque ferens vanescit solis ad ortus Fumus, et invisi tendunt mihi carbasa venti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:42)
Nam duo de tenera puerilia corpora turba, Sanguineam rastris quae renovabat humum, Saevos et infelix furiali dente peremit:
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXXV2)
aut quia procul visentibus terra humilis semper videtur, ut Lucanus et dubios cernit vanescere montes (3.7).
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 5225)
et causa metri in hoc nomine epenthesin fecit, ut 'navita' et 'Mavors' pro 'nauta' et 'Mars'. iniqvo pondere rastri ini- qui ponderis, id est magni:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1646)
rastros tenaces ad fodiendum scilicet, quia cum tra- hitur rastrum per agros, omnem spurcitiam secum colligere videtur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4214)
"o si sub rastro crepet argenti mihi seria dextro Hercule!"
(페르시우스, 풍자, satire 29)
tunc querimur crassus calamo quod pendeat umor, nigra set infusa vanescit sepia lympha;
(페르시우스, 풍자, satire 310)
Sic quod magnificum referente alio fuisset, ipso qui gesserat recensente vanescit;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 15:2)
Nam longissimo velut trunco elata in altum quibusdam ramis diffundebatur, credo quia recenti spiritu evecta, dein senescente eo destituta aut etiam pondere suo victa in latitudinem vanescebat, candida interdum, interdum sordida et maculosa prout terram cineremve sustulerat.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 6:1)
Et, quasi laesa prior, nonnumquam irascere laeso - Vanescit culpa culpa repensa tua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 868)
Ista sed aetherias vanescant dicta per auras, Et sint ominibus pondera nulla meis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1422)

SEARCH

MENU NAVIGATION