라틴어 문장 검색

neque vero, qui non dicat quod intellegamus, hunc posse quod admiremur dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 38:3)
nemo enim umquam est oratorem, quod Latine loqueretur, admiratus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 52:3)
Ferro saeptus possidet sedis sacras, incidat, aspiciat, admiretur, stupescat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 102:5)
Illud autem ne quis admiretur, quonam modo haec vulgus imperitorum in audiendo notet, cum in omni genere tum in hoc ipso magna quaedam est vis incredibilisque naturae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 195:1)
quam cum suavissima et maxima voce legisset, admirantibus omnibus "quanto" inquit "magis miraremini, si audissetis ipsum!"
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 213:9)
' 'Audivi me hercule,' inquit Catulus 'et saepe sum admiratus hominis cum dili- gentiam tum etiam doctrinam et scientiam.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 225:3)
cuius ego sphaerae cum persaepe propter Archimedi gloriam nomen audissem, speciem ipsam non sum tanto opere admiratus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 35:4)
Catonis hoc senis est, quem, ut scitis, unice dilexi maximeque sum admiratus cuique vel patris utriusque iudicio vel etiam meo studio me totum ab adulescentia dedidi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 2:2)
Admiror, nec rerum solum, sed verborum etiam elegantiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 19:3)
Haec ego admirans referebam tamen oculos ad terram identidem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 5 3:4)
apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantis, quod is tam facile senectutem ferat, eisque eum respondentem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 4:4)
Saepe numero admirari soleo cum hoc C. Laelio cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum vel maxime quod numquam tibi senectutem gravem esse senserim, quae plerisque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetna gravius dicant sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:2)
Rem haud sane, Scipio et Laeli, difficilem admirari videmini.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:4)
quocirca si sapientiam meam admirari soletis, quae utinam digna esset opinione vestra nostroque cognomine, in hoc sumus sapientes, quod naturam optimam ducem tamquam deum sequimur eique paremus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 7:1)
cuius quidem ego villam contemplans, abest enim non longe a me, admirari satis non possum vel hominis ipsius continentiam vel temporum disciplinam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 71:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION