라틴어 문장 검색

In primo igitur virtutis exercitio, quando homines adnos veniunt causa consilii vel auxilii perspiciendum est quid verum sit,quia veritas post Deum colenda est, quæ sola Deo homines primos facit, cumipse Deus veritas sit, ipso testante:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 18:3)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
In quo notare debemus quodillos qui ad nostrum consilium vel auxilium veniunt semper nos acquireredebemus ut ab eis lucrari et eorum amicitia et lucro uti moderate atquescienter secundum virtutis proprietatem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 21:3)
nomen enim quodab æquitate sumitur per superbiam non tenetur, nec eritis veri defensores,nam ut idem ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:18)
vere defensor dictus qui innoxie defendit, nec eritissapientes quia sapientia hujus mundi stultitia apud Deum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:19)
Deus igitur in hoc opusculo mihi sit in auxilium, qui me librum hunccomponere et in latinum transferre compulit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:1)
Non habens auxilium fugere voluit, sed per caputium retractuscapite nudato apparuit scabiosus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 81:11)
Videns gibbosus neque fuga neque auxilio se posse defendi coepit resisteredefendensque se nudatis brachiis apparuit habens in his impetiginem:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 81:13)
Amice, si vera sunt quae retulisti, feram tibi inde auxilium.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:20)
In civitate autem illa morabatur quidam philosophus, qui cognominabatur Auxilium Egentium, bonus homo atque religiosus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:31)
Si vera sunt quae multis referentibus de te mihi dictasunt, more domestico fer mihi auxilium, etenim iniuste accusor.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:33)
Tale iudicium apparet esse philosophi, et hoc est gratia Dei et merito vocatus est hoc nomine Auxilium Miserorum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:64)
Adductis omnibus rex philosophum qui vocabatur Auxilium Miserorum cum aliissapientibus ad se vocavit eisque accusatoris vocem et accusati audire etenodare praecepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:24)
Ac ne qua pars sine defensore sit, dum illud bonum inclinatiora sustentat, tunc illud indifferens locum superiorem suscipit, velut deputante sibi eam partem perfectiori bono;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 2장 4:15)
Quam ideo in nubibus dicit poni, quia tunc maxime opus est divinae auxilio providentiae, quando agmina nubium in procellas tempestatesque coguntur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 27장 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION